ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2012 : ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΧΗΜΕΙΑ-ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ & ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ :

ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΧΗΜΕΙΑ-ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ & ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ :

ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 

ΚΥΠΡΟΣ : ΕΠΛΗΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.....

ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Τον κώδωνα του κινδύνου για την κυπριακή οικονομία έκρουσε ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν βαν Ρομπάι, που πραγματοποιεί επίσκεψη στην Κύπρο, με αφορμή την κυπριακή προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 1η Ιουλίου. Όπως τόνισε ο βαν Ρομπάι, η κυπριακή οικονομία επλήγη σφόδρα από την ελληνική και κατ’ επέκταση ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Μάλιστα, προειδοποίησε πως οι κίνδυνοι για την Κύπρο δεν έχουν ακόμη ξεπεραστεί.

Σχετικά με την Ελλάδα επανέλαβε ότι «πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ τηρώντας παράλληλα τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει».

ΠΗΓΗ : http://www.trelokouneli.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

με το που ξεκίνησαν οι διεργασίες και επίσημα για το φυσικό αέριο στην Κύπρο 

αμέσως ( όπως γράφεται και στην ανάρτηση ) έπεσαν πάνω της τα κοράκια.....

δεν είναι κουτοί οι συμπατριώτες μας.....

απλά αυτό που με ανησυχεί προσωπικά είναι πως δεν υπάρχει στο αξίωμα

ένας Τάσος Παπαδόπουλος ή έστω ένας όμοιός του καθώς πολλά 

είναι τα αρνητικά του κυρίου Χριστόφια μέχρι τώρα...

στο χέρι του είναι να σώσει το νησί από τους απατεώνες των τραπεζών

ΣΥ.ΡΙΖ.Α. : ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

Σε πλήρη ανασκευή της - έτσι και αλλιώς μάλλον βιαστικής - δήλωσης περί "ανάληψης ρίσκου σε ό,τι αφορά την τουρκική απειλή μέσω μείωσης των αμυντικών δαπανών", προχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω δήλωσης του κορυφαίου στελέχους του, Δημήτρη Στρατούλη.

Ο Δημήτρης Στρατούλης μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή, και απαντώντας σε σχετικό ερώτημα τόνισε ότι, "αντίθετα με ό,τι είπε η Ντόρα Μπακογιάννη περί γενικής μείωσης των αμυντικών δαπανών, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά μόνο μείωση των κονδυλίων ως προς τη συμμετοχή μας σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, και εξοικονόμηση κονδυλίων μέσω συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου, που θα θεσπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θα αποκλείσει τους "ενδιάμεσους" κοινώς μεσάζοντες. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για μείωση αμυντικών δαπανών που θα μπορούσαν να πλήξουν την ασφάλεια της χώρας, αλλά ούτε και το επίπεδο των αποδοχών του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες είναι ήδη εξαιρετικά χαμηλές."

Αναφορικά με τους σκοπούς του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Α.Τσίπρα σήμερα στο ΥΠΕΘΑ, ο κ. Στρατούλης τόνισε: "Έχει να κάνει με την ενημέρωσή μας σχετικά με τα προβλήματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει η χώρα και το επίπεδο ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων. Επίσης θα συζητηθούν θέματα που απασχολούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην παρούσα φάση δεν θα θιγούν εξοπλιστικά θέματα."

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

17 ΙΟΥΝΙΟΥ : Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ

Αν βγαίνει ένα σαφές συμπέρασμα από την πολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε στη χώρα από τις εκλογές της 6ης Μαϊου και εντεύθεν, είναι αυτό που το defencenet.gr τόλμησε να γράψει αρκετά πριν από τις εκλογές του Μαϊου: Ότι το Μνημόνιο που υπέγραψε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τον Φεβρουάριο, μετά τις εκλογές θα άξιζε λιγότερο από την αξία του χαρτιού επάνω στον οποίο είχε τυπωθεί. Η ήττα των δύο μνημονιακών κομμάτων ήταν συντριπτική και δεν υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψής τους, αλλά πάνω απ'όλα δεν υπάρχει περίπτωση επαναφοράς της πολιτικής τους σε ό,τι αφορά το Μνημόνιο και την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. 

Και μόνο το γεγονός ότι αυτή την στιγμή παλεύει η ΝΔ με τον... ΣΥΡΙΖΑ (!) για την θέση του πρώτου κόμματος δίνει την έκταση της πολιτικής ανατροπής που έχει συντελεστεί. Και με τα δύο κόμματα της ΔΗΣΥ και του ΛΑΟΣ είτε να έχουν συγχωνευθεί είτε να έχουν λεηλατηθεί με/από τη ΝΔ, πάλι στις "φιλικές" δημοσκοπήσεις το 25% δείχνει "ταβάνι" γι'αυτήν.

Από εκεί και πέρα τα δύο μνημονιακά κόμματα ακόμα και στις τελευταίες πέντε δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευθεί και ανεξάρτητα από το αν κάποιες από τις πέντε του Σαββατοκύριακου ήταν περισσότερο "φιλικές" προς τη ΝΔ σε καμία από αυτές τα δύο μνημονιακά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν συγκέντρωναν ούτε καν 40%!

Υπάρχει περίπτωση να κυβερνήσει, έστω μια ΝΔ που λόγω εκλογικού νόμου θα είναι πρώτη με 25% με ένα ΠΑΣΟΚ του 13%;

Δεν αναλύουμε τις δημοσκοπήσεις σε σχέση με τις ίδιες έρευνες που είχαν κάνει οι ίδιες εταιρείες πριν από τις εκλογές της 5ης Μαϊου, γιατί τότε διά της ατόπου τα δύο κόμματα δύσκολα θα συγκεντρώσουν ακόμα και 30%. Χαρακτηριστικό: Όλες έγιναν χωρίς αναγωγή επί των αναποφάσιστων.

Σε όσες δημοσκοπήσεις έχουν γίνει με αναγωγή επί των αναποφάσιστων (VPRC, Public Isue) ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα και με διαφορά. Και συμπτωματικά οι δύο παραπάνω εταιρείες είχαν δώσει τα ακριβέστερα αποτελέσματα πριν τις εκλογές της 6ης Μαϊου.

Σημειώνοντας την τεράστιας έκτασης πολιτική ανατροπή που έχει συντελεστεί από τις εκλογές της 6ης Μαϊου και μετά, να πούμε ότι ουδέποτε στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας ένα κόμμα του 4,5% (τόσο είχε λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009) έφτασε να διεκδικεί την εξουσία.

Επίσης έχουμε δύο κόμματα στο χώρο της δεξιάς, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και την Χρυσή Αυγή, τα οποία κρατάνε δυνάμεις, παρά την "πανστρατιά" της ΝΔ και από τις ηγεσίες τους θα εξαρτηθεί αν θα εξελιχθούν σε ακόμα ισχυρότερους πολιτικούς σχηματισμούς, αφού εκτίμησή μας είναι ότι η ΝΔ, όποιο και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου, έχει ολοκληρώσει τον πολιτικό της κύκλο.

Στα πραγματικά εντυπωσιακά και το "κούρεμα" του σταλινικού μεν, αλλά και "συστημικού" ΚΚΕ στις νέες δημοσκοπήσεις, κάτι που επίσης μόνο το defencenet.gr είχε προβλέψει ότι θα συμβεί.

Η ουσία είναι ότι οι δύο βασικοί μνημονιακοί σχηματισμοί έχουν υποστεί ιστορική ήττα και κανένας μετεκλογικός συνδυασμός, ακόμα και αν η ΝΔ είναι πρώτη και λάβει το bonus των 50 εδρών, δεν μπορεί να αλλάξει.

Ακόμα και στην ιδανική περίπτωση που σχηματιστεί κυβέρνηση με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και επιχειρηθεί να εφαρμοστεί το Μνημόνιο, η ζωή μιας τέτοιας κυβέρνησης θα είναι στην καλύτερη περίπτωση λίγων μηνών. Γιατί τα περί "επαναδιαπραγμάτευσης" που ψελλίζουν τώρα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τελειώνουν στις 17 Ιουνίου, αν γίνουν κυβέρνηση αφού τα δύο πρώτη μεγάλα κόμματα έχουν στο DNΑ τους την συνδιαλλαγή με τους ξένους.

Βέβαια και εντός αυτών των κομμάτων μια μικρή πλειοψηφία, πέρα από τις ηγεσίες, θέλει το εθνοκτόνο Μνημόνιο.

Σε συνέντευξή του στην κρατικη ρωσική τηλεόραση ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Α.Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι "Ακυρώνεται άμεσα το πρόγραμμα λιτότητας και θα καταβληθεί προσπάθεια να αυξηθούν οι συντάξεις". Μιλώντας στο ρωσικό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Vesti δήλωσε σχετικά: «To πρώτο βήμα είναι να ακυρώσουμε το πρόγραμμα για “σφίξιμο του ζωναριού”. Την πρώτη κιόλας ημέρα το σχετικό νομοσχέδιο θα σταλεί για συζήτηση στο Κοινοβούλιο, θα προσπαθήσουμε να αυξήσουμε τις συντάξεις βάζοντας πρόσθετο φόρο στα πλούτη» υπογράμμισε.

Ας δούμε και πάλι τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που απλά επιβεβαιώνουν αυτά που αναφέρουμε πιο πάνω:
Σε δημοσκόπηση της Κάπα Research, που δημοσιεύει το Βήμα της Κυριακής, η ΝΔ στην πρόθεση ψήφου συγκεντρώνει το 25,8% έναντι 20,1% του ΣΥΡΙΖΑ και ακλουθούν το ΠΑΣΟΚ με 13%, το ΚΚΕ με 6,3%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 5,4%, η ΔΗΜΑΡ 5,3% και η Χρυσή Αυγή με 5,2%.

Το Πρώτο Θέμα δημοσιεύει δημοσκόπηση της ALCO με τη ΝΔ να συγκεντρώνει το 25,6%, ενώ ακολουθούν ο ΣΥΡΙΖΑ 22,9%, το ΠΑΣΟΚ 14%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 6,4%, το ΚΚΕ 5,6%, η Χρυσή Αυγή με 4,6% και η ΔΗΜΑΡ 4,6%.

Προβάδισμα 3 μονάδων για τη ΝΔ δίνει και η δημοσκόπηση της ΜARC που δημοσιεύει το Έθνος της Κυριακής, καθώς συγκεντρώνει το 25,2% έναντι 23,2% του ΣΥΡΙΖΑ. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 12,6%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 6,6%, η ΔΗΜΑΡ με 5,3%, το ΚΚΕ με 4,5%, η Χρυσή Αυγή με 4,4% και η Δημιουργία Ξανά μαζί με τη Δράση με 3,8%.

«Ντέρμπι» δείχνει η δημοσκόπηση της MRB για τη REAL NEWS καθώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνουν 23,3% και 22,2% αντίστοιχα. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 13,8%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 7%, η ΔΗΜΑΡ με 5,7%, το ΚΚΕ με 5% και η Χρυσή Αυγή με 4%.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν αυτά ακριβώς που σημειώνουμε: Μια τεράστια ανατροπή...

defencenet

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

29 ΜΑΪΟΥ 1453 : Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ..........

Το κείμενο που ακολουθεί σχετικά με την άλωση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί μέρος της Ιστορίας του Βυζαντινού συγγραφέα Γε­ωργίου Φραντζή, επιστήθιου φίλου και μυστικοσυμβούλου του τελευταίου αυτοκράτορα των Ελλήνων Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Πρέπει να σημειώσουμε ότι και άλλοι έγραψαν την ιστορία της άλωσης, όπως ο Δούκας και ο Βενετός Μπάρμπαρο, αλλά αυτοί δεν είχαν στενές σχέσεις με τον Παλαιολόγο όπως ο Φραντζής, ώστε να γνωρίζουν με ακρίβεια όσα σχεδιάζονταν και γίνονταν μυστικά στα ανάκτορα.
Κατά συνέπεια η ιστορία τους δεν μπορεί να έχει την ακρίβεια και πληρότητα του έργου του Φραντζή. Ο Γεώργιος Φραντζής γεννήθηκε, το 1401 μ.Χ., επί βασιλείας Μανουήλ Παλαιολόγου, από επίσημη οικογένεια της Κωνσταντι­νούπολης και ήταν συγγενής του Γρηγορίου Παλαιολόγου του Μαμωνά, γιου του μεγάλου δούκα Μαμωνά πρώην ηγεμόνα της Μονεμβασίας. Σε ηλικία δεκαέξι ετών προσλήφθηκε από το βασιλιά Μανουήλ για να μορφωθεί στο Κελί του. Ο Μανουήλ τον αγαπούσε ιδιαίτερα για την πίστη, την αφοσίωση και την εξυπνάδα του, τον χρησιμοποιούσε σε εμπιστευτικές υποθέσεις και τον έστειλε δύο φορές πρέσβη στο σουλτάνο Μουράτ. Η μεγάλη οικειότητα του βασιλιά απέναντι του φαίνεται από το γεγονός ότι του ανέθεσε να γράψει ο ίδιος τη διαθήκη του, με την οποία τον όριζε μαζί με άλλους δύο, επίτροπο της τελευταίας θέλησής του και έκανε ιδιαίτερη σύσταση στο γιο και διάδοχό του Ιωάννη να τον έχει πάντα μαζί του, να τον θεωρεί σαν έναν από τους πιστότερους ανθρώπους του και να του δώσει προαγωγή.

Τον Φραντζή που είχε από παιδί μεγάλη φιλία με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο (επειδή ο θείος του ήταν παιδαγωγός του Κωνσταντίνου και έτσι βρισκό­ταν σε στενή επαφή μαζί του) ζήτησε ο Κωνσταντίνος από τον αδερφό του Ιωάννη να τον έχει στην υπηρεσία του, όταν εκείνος έγινε βασιλιάς μετά το θάνατο του Μανουήλ. Ο Ιωάννης όμως, έχοντας υπόψη του την πατρική εντολή, δεν ήθελε να του τον δώσει. Με τη μεσολάβηση και τη συγκατάθεση όμως της βασιλομήτορος, επέτρεψε να συνοδεύσει ο Φραντζής τον Κωνστα­ντίνο στην Πελοπόννησο, όπου πήγαινε να αναλάβει την ηγεμονία αυτής της περιοχής. Από τότε ο Κωνστα­ντίνος τον έπαιρνε πάντα μαζί του, του εμπιστευόταν τα ιδιαίτερα μυστικά του, του ανέθετε διάφορες διπλωματικές αποστολές και τον είχε έμπι­στο μυστικοσύμβουλό του. Ο Φραντζής ήταν αχώρι­στος σύντροφός του μέχρι το τέλος και τον έσωσε μάλιστα έξω από την Πά­τρα στον πόλεμο εναντίον των κατοίκων της, που τότε βρίσκονταν υπό την κυριαρχία κάποιου αρχιερέα, όταν τραυματίσθηκε σοβαρά και πιάστηκε αιχμάλωτος. Ή­ταν τόσο στενοί φίλοι, ώστε ο Κωνσταντίνος τον στε­φάνωσε και βάφτισε όλα τα παιδιά του. Ακόμα ο Φραντζής είχε πάρει το αξίωμα του Πρωτοβεστιάριου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγο, ενώ λίγες μέρες πριν από την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης τον ονόμασε Μεγάλο Λογοθέτη.

Τόσο ο ίδιος όσο και ολόκληρη η οικογένειά του αιχμαλωτίστηκαν στην άλωση της βασιλεύουσας. Ο σουλτάνος αγόρασε από τον αρχι – ιπποκόμο του τα παι­διά του Φραντζή, που ήταν πολύ όμορφα, με σκοπό να ατιμάσει το μεγαλύτερο γιο του, περίπου δεκαπέντε ετών. Επειδή όμως το αγόρι δεν υπέκυψε στις κτηνώ­δεις επιθυμίες του, το έσφαξε. Ο Φραντζής εξαγοράσθηκε και πήγε στην Πελοπόννησο, στον αδερφό του αυτοκράτορα Δημήτριο, που ήταν ηγεμόνας της Σπάρ­της μέχρι που κατάφερε τελικά να εξαγοράσει και τη σύζυγό του.

Μετά από πολλές προσπάθειες και κόπους που κατέβα­λε για να συμφιλιώσει τους αδερφούς του αυτοκράτορα Δημήτριο (ηγεμόνα της Σπάρτης) και Θωμά (ηγεμόνα της Πάτρας) για τη σωτηρία τουλάχιστον της Πελοποννήσου, την οποία απειλούσαν να καταλάβουν οι Τούρ­κοι εξαιτίας των διχονοιών και των εμφύλιων πολέ­μων, αίτιοι των οποίων ήταν —κατά τον Φραντζή— οι Αλβανοί της Πελοποννήσου και ο Ματθαίος Ασάν, απελπίστηκε, πήγε μαζί με τη σύζυγό του στη μονή των Αγίων Αποστόλων της Κέρκυρας και εκεί έγιναν και οι δύο μοναχοί. Ο Φραντζής πήρε το όνομα Γρηγόριος. Κατά την παραμονή του στο μοναστήρι και με την προτροπή μερικών ευγενών Κερκυραίων, έγραψε την ιστορία, που αρχίζει, από τον Αλέξιο Άγγελο Κομνηνό, τελειώνει στις 30 Μαρτίου 1478 και περιλαμβά­νει τη ζωή των Παλαιολόγων αυτοκρατόρων της Κων­σταντινούπολης μέχρι την άλωσή της, καθώς και όλα τα γεγονότα που συνέβησαν στην Πελοπόννησο και σε διάφορα άλλα μέρη. Ο Φραντζής ως χριστιανός ορθόδοξος, έγραψε την ιστορία προς το τέλος της ζωής του, στην οποία φαίνε­ται ότι είναι ο πιο αντικειμενικός από όλους τούς συγχρόνους του. Μάλλον παραλείπει παρά προσθέτει ορι­σμένα γεγονότα, εκθέτει όσα αντιλήφθηκε με μεγάλη ευσυνειδησία και χριστιανική αφέλεια, ενώ διαψεύδει έντονα όσα απέδωσαν οι Δυτικοί στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Ιδού ένα απόσπασμα από αυτή……………………………

Θα σας περιγράψω τώρα τι έκανε ο αυτοκράτορας την ώρα της μάχης, ώστε να το μάθουν όλοι.

Όταν ο σουλτάνος ετοιμαζόταν για πόλεμο, οι υπόλοιποι χριστιανοί ηγεμόνες συσκέπτονταν για την αποστολή βοήθειας. Οι γειτονικοί ηγεμόνες είναι φανερό ότι δεν έκαναν τίποτα. Ο σουλτάνος μάλιστα έστειλε πρέσβεις στον ηγεμόνα της Σερ­βίας Γεώργιο προκειμένου να μεσολαβήσει για την ειρήνη μεταξύ Τούρκων και Ούγγρων. Μαζί με τους πρέ­σβεις βρισκόταν και κάποιος χριστιανός γραμμα­τικός που είχε εντολή από μερικούς Τούρκους συμβούλους να πει στο Γεώργιο να αναβάλει την ειρήνη με τους Ούγγρους, διότι αν γίνει αυτό, ο σουλτάνος θα επιτεθεί αμέσως εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Εκείνος όμως δε φρόντισε ούτε είπε τίποτα για το θέμα αυτό, χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι αν αφαιρεθεί το κεφάλι από το σώμα, όλα τα μέλη θα μείνουν νεκρά.

Τότε λοιπόν, στο μεγάλο συμβούλιο που έγινε στη Βενετία γύρω απ’ αυτό το θέμα, σηκώθηκε ο δούκας Φραγκίσκος Φόσκαρι και είπε: «Ου κατ’ άγνοιαν γαρ ο βασιλεύς Ιωάννης ώριζεν ημάς». Αλλά και όσοι άλλοι τον είδαν και μίλησαν μαζί του παραδέχονταν ότι δεν είχαν γνωρίσει πιο φρόνιμο άνθρωπο στην Ιταλία. Δυστυχώς, όμως, υπερίσχυε η κακία και ο φθόνος επειδή «ουκ οίδε γαρ ο φθόνος προτιμάν το συμφέρον». Αιτία αυτών ήταν η εξής: Ο Αλοΐσιος Διέδος μεσίτεψε κάποτε ώστε ο μακαρίτης αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, δεσπότης τότε στην Πελοπόννησο, να πάρει σύζυγο την κόρη του μαζί με μεγάλη προίκα. Ο δεσπότης μου δέχτηκε αυτή τη συγγένεια όχι για άλλο λόγο αλλά για να ενωθεί έτσι ο τόπος μας μι τη Βενετία, κάτι που υποστήριζα τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι που συνιστούσαμε να γίνει ο γάμος αυτός.

Όταν όμως στέφθηκε αυτοκράτορας και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, δεν ήταν πλέον δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτό επειδή οι άρχοντες και οι αρχόντισσες του Βυζαντίου δε δέχονταν για Κυρία και Δέσποινα τους την κόρη ενός Βενετού, του οποίου οι γιοι και οι γαμπροί θα γίνονταν σύγαμπροι και γυναικάδελφοι του αυτοκράτορα. Μπορεί να ήταν ένας ένδοξος δούκας, το αξίωμά του όμως δεν ήταν ισόβιο. Αφού ο δεσπότης μου έγινε αυτοκράτορας, ο δούκας ζήτησε και πάλι να γίνει το συνοικέσιο, αλλά πήρε αρνητική απάντηση. Έτσι ο άνθρωπος αυτός έγινε εχθρός μας και μολονότι ο Αλοΐσιος Λορεντάνο, ο Αντώνιος Διέδος και πολλοί άλλοι υποστήριξαν με επιχειρήματα ότι αν πέσει η Κωνσταντινούπολη θα ζημιωθεί σημαντικά και η δική τους ηγεμονία, δεν κατάφεραν να πείσουν το δούκα να βοηθήσει τον αυτοκράτορα.

Αλλά και η Εκκλησία της Ρώμης έκανε το ίδιο. Όταν ο καρδινάλιος της Ρωσίας βρέθηκε στην πόλη μας, μεσολάβησα στον αξέχαστο δεσπότη μου να τον κάνει πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης επειδή, αν γινόταν αυτό, θα μας βοηθούσε τόσο ο ίδιος όσο και ο πάπας.

Τουλάχιστον, πρόσθεσα, ας μνημονεύεται και ο πάπας στις λειτουργίες μας μετά τον πατριάρχη. Ύστερα από πολλές συζητήσεις και συμβούλια ο αξέχαστος αυτοκράτορας αποφάσισε να μη γίνει το πρώτο επειδή δε θα υπάκουαν όλοι στον πατριάρχη αλλά θα δημιουργούνταν έριδες και έχθρες μεταξύ εκείνου και όσων δεν τον ήθελαν. Αν λοιπόν ξεσπούσε πόλεμος με τον εξωτερικό μας εχθρό, η ζημιά θα ήταν τεράστια εξαιτίας της εσωτερικής διαμάχης. Μπορούμε όμως να μνημονεύουμε τον πάπα, συμφώνησε ο αυτοκράτορας, με την ελπίδα ότι θα μας βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης. Όσοι το θέλουν, ας το εφαρμόσουν στην Αγία Σοφία. Οι υπόλοιποι ας μην κάνουν τίποτα.

Μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου πέρασαν έξι μήνες και δεν έγινε η παραμικρή συζήτηση για βοήθεια. Η Σερβία, από όπου θα μπορούσαν να σταλούν κρυφά και χρήματα και άνθρωποι με διάφορους τρόπους, δε μας έστειλε ούτε δραχμή. Αντίθετα, βοήθησε το σουλτάνο που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη με πολλά χρήματα και ανθρώπους, με αποτέλεσμα να μας ειρωνεύονται οι Τούρκοι λέγοντας ότι ακόμα και οι Σέρβοι είναι εναντίον σας. Κανένας από τους χριστιανούς ηγεμόνες της Δύσης ή της Ιβηρίας δεν έστειλε φανερά ή κρυφά την παραμικρή οικονομική ή ανθρώπινη βοήθεια στην Κωνσταντινούπολη.

Οι Ούγγροι έστειλαν πρέσβεις στο σουλτάνο λέγοντας ότι κάνουν μαζί του ειρήνη με τον όρο να κάνει κι εκείνος το ίδιο μαζί μας. Οι πρέσβεις όμως έφτασαν όταν είχε αρχίσει η πολιορκία της πόλης μας και συγκεκριμένα τη βδομάδα που ετοιμαζόταν η τελική έφοδος. Ο σουλτάνος και οι σύμβουλοί του άρχισαν να χρονοτριβούν κολακεύοντας τους Ούγγρους, ώστε να καθυστερήσουν την απάντησή τους. Αυτό γινόταν με δόλιες προθέσεις επειδή ήθελαν να δουν τι θα συμβεί. Αν κυρίευαν την Πόλη θα έλεγαν: «Εμείς καταλάβαμε την Κωνσταντινούπολη. Φύγετε και κάνετε ό,τι θέλετε, είτε ειρήνη είτε πόλεμο μαζί μας». Έτσι ακριβώς έγινε κι αυτά τα λόγια είπαν στους πρέσβεις. Αν πάλι δεν τα κατάφερναν, θα υποστήριζαν ότι σταμάτησαν τον πόλεμο για χάρη της ειρήνης μεταξύ τους και θα αποχωρούσαν. Είχε μαθευτεί μάλιστα ότι ο σουλτάνος σκεφτόταν: «Αν δεν κυριέψω τώρα την Κωνσταντινούπολη, θα κάνω αμέσως ειρήνη και θα τη διατηρήσω όσο ζω».

Ο μακαρίτης αυτοκράτορας και δεσπότης μου έκανε ότι μπορούσε, κρυφά και φανερά, για τη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης και της αυτοκρατορίας, χωρίς να σκεφτεί καθόλου για τη σωτηρία της ζωής του. Είναι φανερό ότι αν ήθελε, μπορούσε να φύγει εύκολα. Δεν το έκανε όμως, αλλά αγωνίστηκε σαν τον καλό βοσκό που δίνει και την ψυχή του ακόμα για να σώσει τα πρόβατα. Μόνο ο Ιωάννης Καντακουζηνός κι εγώ ξέρουμε τις προσπάθειες που κατέβαλε. Όταν ο Ιάγκος της Ουγγαρίας του ζήτησε τη Σηλυβρία ή τη Μεσημβρία για να βάλει εκεί δικούς του ανθρώπους και σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία να μας βοηθήσει εναντίον της του παραχωρήθηκε η δεύτερη μόλις άρχισαν οι μάχες. Το χρυσόβουλο γράφτηκε από εμένα τον ίδιο και το πήγε στον Ιάγκο ο γιος του ο Μιχαήλ που ήταν και γαμπρός του Θεοδοσίου του Κυπρίου. Ποιος γνωρίζει τις απαιτήσεις του βασιλιά της Καταλονίας, που ζητούσε τη Λήμνο για να γίνει παντοτινός σύμμαχός μας και εχθρός των Τούρκων στη θάλασσα; Κι αυτό το τακτοποίησε ο αυτοκράτορας. Ποιος γνωρίζει τα χρήματα και τις υποσχέσεις που έδωσε στη Χίο μέσω του Πέραν για να στείλει ανθρώπους τους οποίους δεν είδαμε ποτέ; Ποιος έκανε νηστείες και δεήσεις είτε μόνος είτε μαζί με τους ιερείς ή ποιος έδινε χρήματα για τους φτωχούς τους οποίους βοήθησε όσο κανένας άλλος; Ποιος έκανε αμέτρητες παρακλήσεις στο Θεό για να ελευθερωθούν οι χριστιανοί από την αιχμαλωσία των απίστων; Δυστυχώς, όλα αυτά τα παράβλεψε ο Θεός άγνωστο για ποιες αμαρτίες μας, ενώ οι άνθρωποι δεν τα ήξεραν και καθένας έλεγε ότι του κατέβαινε. Εγώ όμως είμαι βέβαιος ότι ήταν παλιά απόφαση του Θεού να φτάσουν οι Ρωμαίοι στην έσχατη δυστυχία. Άγνωστες είναι οι αιτίες για τις οποίες η Θεία Πρόνοια δημιουργεί λυπηρές και επιβλαβείς καταστάσεις, ενώ θέτει τεράστια εμπόδια για τα αγαθά και τα ωφέλιμα.

πηγή:

“Η Πόλις Εάλω – Χρονικό της πολιορκίας και άλωσης της Κωνσταντινούπολης” Γεωργίου Φραντζή – Νικόλα Μπάρμπαρο…….εκδόσεις Βυζάντιο – Νέα Σύνορα Λιβάνη 1995

*********************************

Δημοτικό τραγούδι του Πόντου

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν’ από την Πόλην
ουδέ στ’ αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί’ τον κάστρον.

Εσείξεν τ’ έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον,
εσείξεν τ’ άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον,
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ’ ο μητροπολίτης
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ’ αναγνώθ’ σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.
“Αλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!”

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια
κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται,
-Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι
-Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία ‘πάρθεν.
-Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.

Χείλων

29 MAΪΟΥ 1453 : Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.....

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α Στην Κωνσταντινούπολη την Πόλιν των Πόλεων την Βασιλεύουσα και στον τελευταίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
29η Μαϊου 1453 η Αλωση
Γράφει ο Ανδρέας Σταυρίδης, Ταξίαρχος (ε.α.)

1. Εισαγωγή Από την 29η Μαίου του 1453 , την αποφράδα εκείνη μέρα , πάνε 559 χρόνια που το… θλιβερό μήνυμα «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», διαδόθηκε από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών εναπομεινάντων , αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων…της πόλης των πόλεων, της Βασιλεύουσας. «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ» Ένα γεγονός που σημάδεψε καθοριστικά, μέχρι και τις μέρες μας, ολόκληρη την Ασία, την υστερομεσαιωνική και ανακύπτουσα από τον σκοταδισμό, τότε Ευρώπη, ιδιαίτερα όμως , σημάδεψε την πορεία του Ελληνικού έθνους και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας. Στο αφιέρωμα , ξεδιπλώνεται το ανείπωτο δράμα της παρακμής της Βασιλεύουσας, εξαιτίας του διχασμού, θρησκευτικού και πολιτικοκοινωνικού, οι υστερόβουλες επιχειρήσεις του Πάπα, των Γενουατών, Λατίνων και των Σταυροφόρων, για συνδρομή, τάχα στην ενίσχυση της Πόλης, η έντεχνη τελικά επιβολή της υποτέλειας, του κράτους στους «σωτήρες», η τελική αποδυνάμωση της και η εγκατάλειψη της στις ορδές των μωαμεθανών και τελικά την άλωσή της. Παράλληλα αποτίεται ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην Ορθοδοξία και στον Ελληνισμό, την Αγία Σοφία και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τους φωτοδότες του Χριστιανισμού και το Έθνους ,για το χρέος των Πανελλήνων προς τα θεία και Εθνικά ιδεώδη.

2. Η κατάσταση προ της Άλωσης – Η Ανάπτυξη του Βυζαντίου Η Κωνσταντινούπολη, κτίστηκε επί της χερσονήσου, μεταξύ του κόλπου του Χρυσού Κέρατος του Βοσπόρου και της Προποντίδας στην θέση του αρχαίου Βυζαντίου. Στην αρχαιότητα, παρά την στρατηγική του θέση και το εξαίρετο λιμάνι, το Βυζάντιο, σπάνια χαρακτηριζόταν για την σπουδαιότητά του. Το 324μ.Χ. όταν επανενώθηκαν από τον Μέγα Κωνσταντίνο τα δύο μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ωρίμασε ο χρόνος για την αλλαγή της πρωτεύουσας. Η Ρώμη ευρισκόμενη τότε σε πλήρη παρακμή, η οικονομική της ηγεσία επέλεξε την δραστηριοποίησή της στο ανατολικό μέρος της αυτοκρατορίας. Τότε λοιπόν, ο Μέγας Κωνσταντίνος άμεσα, επιλέγει το Βυζάντιο, για νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η επιλογή του δεν ήταν τυχαία διότι, το Βυζάντιο λόγω της στρατηγικής του θέσης γειτνίαζε προς την πρωτεύουσα της ανατολής της Νικομήδεια. Η αμυντική του θέση ήταν σχεδόν απόρθητη. Έλεγχε το εμπόριο προς τέσσερις κατευθύνσεις, προς Εύξεινο Πόντο, προς το Αιγαίο, προς την Ανατολή (Μικρά Ασία) και προς τη Δύση (Ευρώπη). Η είσοδος εχθρικού στόλου μέσα στην Προποντίδα, μπορούσε να εμποδιστεί, μετά από την οχύρωση των Δαρδανελίων, (αυτό διαπιστώθηκε και από τους συμμάχους το 1915), ενώ το ίδιο μπορούσε να γίνει προς Βορρά, κατά μήκος του Βοσπόρου. Η ορθότητα της εκλογής του Κωνσταντίνου, έμελλε να καταφανεί στους εννιά σχεδόν αιώνες (330-1204 μ.Χ.), της επιτυχούς άμυνας εναντίον αλλεπάλληλων επιθέσεων, τις οποίες προκαλούσε η ανθηρότητα του εμπορίου και ο πλούτος του Βυζαντίου. Την 11η Μαϊου του 330μ.Χ., το Βυζάντιο αφού ο Κωνσταντίνος το διεύρυνε και το ανακαίνισε, μεταβαπτίζεται, μετονομάζεται από Βυζάντιο σε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα, οπότε γίνονται και τα επίσημα εγκαίνια του.

3. Το Μεγαλείο της Πόλης Από την πρώτη στιγμή, ο πληθυσμός της πόλης είναι σύνθετος, ένα μωσαϊκό από όλες σχεδόν τις φυλές με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Η όλη εικόνα της ανάπτυξης και του μεγαλείου της Βασιλεύουσας, συνίσταται όχι μόνο στην άνθηση γραμμάτων, των τεχνών και του εμπορίου αλλά και σε ρυμοτομικά και αρχιτεκτονικά έργα, διαχρονικής αξίας και αποτελούν αντικείμενα μελέτης από γενεές επιστημόνων και ειδικών. Η Βασιλεύουσα κτισμένη πάνω σε επτά λόφους, εξ’ού και «επτάλοφος», επιγραμματικά περιελάμβανε τα πάρα κάτω έργα:

 Τα τείχη 20 και πλέον χιλιομέτρων.  Τις 50 πύλες επί των τειχών.  Τις οχυρώσεις επί των τειχών με τα κλιμακωτά προπετάσματα.  Τις τρεις λεωφόρους με δεντροστοιχίες, που διέσχιζαν την πόλη από την ανατολή προς την δύση και με άριστο αποχετευτικό σύστημα.  Τις επίγειες και υπόγειες στέρνες.  Τα λιμάνια.  Το Αυγοσταίον (μεγαλοπρεπές κτίριο) το οποίο περιελάμβανε, ευρεία αγορά και λοιπά βοηθητικά κτίρια.  Τον Μεγάλο Ιππόδρομο.  Τα Δικαστήρια.  Το παλάτι των Βλαχερνών.  Την Σύγκλητο.  Το μεγάλο παλάτι του Αυτοκράτορα.  Τις Σχολές, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και πλήθος άλλων.  Μοναστήρια και Ιερούς Ναούς. Το Πατριαρχείο Αιώνιος φάρος της Ελληνικής φυλής. Κολυμβήθρα αναβάπτισης της Χριστιανικής πίστης εις τους αιώνες.  Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Συνοδικό, Βιβλιοθήκες, Τοιχογραφίες, Τάξη, Ευπρέπεια και Μεγαλοπρέπεια και τέλος , Η Αγία Σοφία Το τελειότερο δημιούργημα της Χριστιανοσύνης προς δόξαν της του Θεού Σοφίας.  Το τέμπλο, εικόνες, επιγραφές, αγιογραφίες, πολυέλαιοι, μανουάλια, στασίδια.  Κάθε γωνιά και Ιστορία.  Το Άγιο Βήμα ,η Αγία Τράπεζα με το μαύρο βελούδο, το Ιερό Ευαγγέλιο, τα Άγια Σκεύη, ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα. Τι να πρωτοκοιτάξουν τα μάτια και τι να πρωτοθαυμάσουν; Πόσα να συγκρατήσει το μυαλό; Δέκα χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν επί πεντέμισι χρόνια υπό τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο και ο Ιουστινιανός με το πέρας του κτίσματος Αναφώνησε: «Δόξα του Αγίω Θεώ Νενίκηκα σε Σολομών» και η κρήνη, η κρήνη με την καρκινοειδή γραφή της Για να θυμίζει στο διάβα του χρόνου σ’ όλους εμάς << ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ >> Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα, πόλη των πόλεων, Παγκόσμιο Λίκνο Πολιτισμού. Αιώνιε πλούτε, Εθνικό και Θείο όνειρο των Πανελλήλων.

4. Η Παρακμή Οι πρώτες απειλές εναντίον της Κωνσταντινούπολης ήλθαν όχι απ’ έξω, από εχθρούς, αλλά από μέσα , διχόνοια η κατάρα της φυλής . Οι θρησκευτικές έριδες και οι επαναστάσεις των Πράσινων και Βένετων προσλαμβάνουν σταδιακά, πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα όπου, οι Βένετοι εκπροσωπούν τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και οι Πράσινοι τους Μονοφυσίτες. Αποκορύφωμα της διένεξης, η Στάση του Νίκα το 532μ.Χ., όπου σκοτώθηκαν, 30 χιλιάδες λαού και καταστράφηκε από πυρκαγιά μεγάλο μέρος του ναού της Αγίας Σοφίας. Σταδιακά η αυτοκρατορία, παράλληλα με τις εσωτερικές συγκρούσεις σπαρασσόταν από τις περιφερειακές και μία μετά την άλλη, οι επαρχίες επαναστατικά, αποσχίζονται και οι τοπικοί ηγεμόνες εγκαθιδρύουν δυτικού τύπου αιμοσταγή, φεουδαρχικά καθεστώτα. Η συρρίκνωση της αυτοκρατορίας διαφαίνεται ότι συντελείται και είναι μη αναστρέψιμη. Μέσα σ’ αυτή πολιτικοστρατιωτική δύνη οι αυτοκράτορες, Ιουστινιανός, Ηράκλειος, οι Ισαύροι, οι Κομνηνοί και οι Παλαιολόγοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα εξ’ ανατολών στίφη, αρχικά των Αράβων και στη συνέχεια των Μωαμεθανών. Σύντονες και επίμονες προσπάθειες αυτοκρατόρων, προσεταιρισμού της Δύσης και του Πάπα, απέβαιναν άκαρπες, αφ’ ενός λόγω της εσωτερικής αντίδρασης και της σκληρής στάσης των ανθενωτικών και αφ’ ετέρου, λόγω της υποτέλειας της Ορθόδοξης στη Δυτική εκκλησία, που επιχειρούσαν, τόσο θρησκευτικοί όσο και πολιτικοί- στρατιωτικοί ειδικοί της Δύσης (Πάπας, Λατίνοι και Γενουάτες). Τελικά επέρχεται και το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054μ.Χ. Επί Κομνηνών, με δικές τους ενέργειες, επιχειρείται δια των Σταυροφοριών ενίσχυση της συρρικνωμένης ήδη αυτοκρατορίας. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης των Κομνηνών, προσεταιρισμού,γενικα των δυτικών ήταν να κατακλυστεί η Κωνσταντινούπολη από Γενουάτες και Λατίνους εμπόρους, οπότε άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος, μεταξύ των Ελλήνων και των ξενόφερτων εμπόρων. Το 1182 οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και κατάσφαξαν τους Δυτικούς. Μετά το 1204 οι Δυτικοί, με την 4η σταυροφορία και με το πρόσχημα της αποκατάστασης του Ισαάκιου Κομνηνού στην εξουσία, με υποκίνηση των Ενετών, εισβάλουν στην πόλη, την κυριεύουν και μεταφέρουν στη Δύση όσους θησαυρούς μπόρεσαν. Το 1261 η Πόλη ανακαταλαμβάνεται από τους Έλληνες και αρχίζει και πάλιν η ανοικοδόμησή της. Κατά την ανοικοδόμηση της και με την περάτωση της, επιχειρούνται απανωτές πολιορκίες από τους Τούρκους οι οποίες αποκρούονταν αποφασιστικά. Από το 1391 μέχρι και το 1452 η Πόλη, παρά τις απώλειες της και την εξασθένησή της ανθίστατο σθεναρά. Ήδη διαφαίνονται ξανά σημεία κάμψης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της δομής. Το 1452 ο Μωάμεθ ο Β΄ συμπλήρωσε τις κατακτήσεις του και θέτει το Βόσπορο υπό τον έλεγχο του.

5. Η άλωση της Πόλης Ο τελευταίος των Βυζαντινών Παλαιολόγων Αυτοκρατόρων, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο 11ος, σε ηλικία 45 χρόνων, μετά από πολλές στρατιωτικές και προσωπικές περιπλανήσεις Αγχίαλος, Εύξεινος Πόντος, Πελοπόννησος, Πάτρα, Μυτιλήνη και Μυστράς, μετά το θάνατο του αδελφού αυτοκράτορα Ιωάννου του 8ου στις 3 του Οκτώβρη του 1448, δεν αντιτάσσεται στην μυστική φωνή του έθνους, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες και την συρρίκνωση πλέον της αυτοκρατορίας, καθώς και το προσωπικό του δράμα, το ότι παρέμεινε άτεκνος παρά τους δύο γάμους του, όπου οι σύζυγοι του απεβίωναν κατά τον τοκετό, φαίνεται ότι, αντί τρίτου νυμφικού στεφάνου έμελλε να φορέσει το φωτοστέφανο του μαρτυρίου. Την 12η Μαρτίου του 1449 καταφθάνει με την συνοδεία Καταλανικών πλοίων και μπαίνει στην πόλη. Τον συνοδεύει η βαθιά πίστη στο Θεό. Η αγάπη και η προσδοκία του λαού του, τον περιβάλλουν μ’ ελπίδα κρυφή σαν σωτήρα του έθνους. Τέσσερα χρόνια μαρτυρικής και αγωνιώδους διοίκησης και αντίστασης διέρρευσαν με τον Κωνσταντίνο στο θρόνο (12 του Μάρτη του 1449 μέχρι τις 29 Μαΐου του 1453). Τα γεωγραφικά όρια του κράτους δεν επεκτείνονταν πέραν της Κωνσταντινούπολης της Σηλυβρίας στην Προποντίδα, της Μεσημβρίας στον Εύξεινο Πόντο και της Αγχιάλου. Η άλλοτε πρώτη πόλις του κόσμου, διερχόταν τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της. Κάτω από τα ανηλεή πλήγματα των Οθωμανών Σουλτάνων, διάνυε τις τελευταίες θλιβερές μέρες του μακρού υπερχιλιετούς βίου της και μαζί της, κατέρρεε η γερασμένη πια αυτοκρατορία του Βυζαντίου. Φαίνεται ότι οι καιροί επιφύλαξαν την άλωση της Πόλης στον Μωάμεθ. Τολμηρό ηγεμόνα, νοήμονα με πολιτικές και στρατιωτικές αρετές αλλά παράλληλα, λοιπές ιδιότητες του ήταν η ωμότητα και η ορμητικότητα και το πείσμα. Στρατολογεί από κάθε κατεύθυνση στρατιώτες Μωαμεθανούς, Χριστιανούς και Γενίτσαρους και σύρει μαζί με τον στρατό του πλήθη αμάχων. Αποδύεται το 1452-1453 σε μια λυσσώδη προσπάθεια στην Αδριανούπολη, για ανασυγκρότηση και προετοιμασία του στρατού του. Η δύναμη του σε Πεζικό και Ιππικό ήταν η μεγαλύτερη της εποχής. Οι Γενίτσαροι, που αποτελούντο από 15 χιλιάδες άνδρες, ήταν το πιο αξιόμαχο σώμα. Άλλες 30 χιλιάδες, βίαια ,συνακολουθούντες Χριστιανοί. Συνολικά ο στρατός του ανήρχετο σε 265 χιλιάδες, ο δε στόλος του που συγκεντρώθηκε στην Καλλίπολη, αριθμούσε 350 σκάφη. Δύναμη τρομακτική για την τότε χρονική περίοδο. Η δύναμη του σε τηλεβόλα ανάλογη. Απέναντι στο στρατό του Μωάμεθ, ο Κωνσταντίνος ετάχθη από την ιστορία να οργανώσει την μέχρις εσχάτων την άμυνα της Πόλης. Μικρή βοήθεια κατέφθασε από την Ενετία και την Γένοβα. Μέσα σε ατμόσφαιρα τρόμου ο Μωάμεθ, άρχισε στις 7 του Απρίλη του 1453 τον ακήρυκτο πόλεμο. Παρά τις υπερβολές των αριθμών, το πιθανότερο είναι ότι οι αμυνόμενοι μόλις υπερέβαιναν τις 8 χιλιάδες. Ο Κωνσταντίνος οργάνωσε την άμυνα όσο γινόταν καλύτερα. Εγκατέστησε το στρατηγείο του στην Πύλη του Ρωμανού, που εθεωρείτο το πιο ευπαθές σημείο των τειχών. Μια λακωνική φράση καταδεικνύει την συμπεριφορά, το είναι του και την σκέψη του τις στιγμές εκείνες «θέληση για Αγώνα και Έρωτας με τον θάνατο». Ο πολιορκητής, κάνει πρόταση στον Κωνσταντίνο να του παραδώσει την πόλη, με αναξιοπρεπή ανταλλάγματα. Αξιωματούχοι του στρατού, του υποδεικνύουν «Φύγε να σωθείς για να οργανώσεις την άμυνα κατά του εχθρού, σε άλλο, προσφορότερο σημείο». Η απάντηση του Κωνσταντίνου στην θρασύτατη πρόταση του μωαμεθανού πολιορκητή παραμένει στους αιώνες. «Την δε πόλιν ου σοι δίδομεν, κοινή γαρ γνώμη πάντες, αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν, και ού φεισόμεθα της ζωής ημών». Το τελειότερο επίγραμμα Φιλοπατρίας και Ηθικής. Στη δε υπόδειξη των δικών του ανθρώπων για να φύγει να σωθεί, εξεγείρεται η τίμια συνείδηση του άνδρα: «Σας ικετεύω να ζητήσετε να μην σας εγκαταλείψω για να σωθώ, επιθυμώ μαζί σας ν’ αποθάνω». Ο Κωνσταντίνος δεν ασχολείται μόνον με την πύλην του Ρωμανού όπου εγκατέστησε το αρχηγείο του. «Έφιππος δι’ όλης την ημέρας και νυκτός περιπατών ην, γύρωθεν και ένδον της πόλεως και των τειχών». Αεικίνητος διέτρεχε όλην την πόλιν, εξορκίζοντας τους αξιωματούχους του στρατού και τους ίδιους τους στρατιώτες εμψυχώνοντας τους και προτρέποντας τους να εμμείνουν αντρίκια, μέχρι και τον τελευταίο, για την άμυνα της πόλης. Με προσωπική επίβλεψη εφαρμόζει το σχέδιο του τάσσοντας ο ίδιος τους στρατιωτικούς του αξιωματούχους στα επίκαιρα σημεία άμυνας της Πόλης.

(1) Στην Χρυσή Πύλη μέχρι και την παραλία της Προποντίδας τάσσει τον Ανδρόνικο Κατακουζινό. (2) Στην πύλη του Πολυανδρίου τάσσει τους Παύλο Αντώνιο και Τρωίλο Μποκάρδο. (3) Από την πύλη του Αγίου Ρωμανού μέχρι την Πύλη του Πέμπτου τάσσει τον Ιωάννη Ιουστινιάνη. (4) Από την Πύλη της Ανδριανουπόλεως μέχρι και την Κερκόπορτα τάσσει τον Λεοντάρη Βρυέννιο. (5) Στην Πύλη της Καλλιγαρίας τάσσει τον γηραιό μαχητή Θεόδωρο Καρυστίνο. (6) Στην Κυλιόμενη πόρτα τάσσει τον Μανουήλ Παλαιολόγο. (7) Στην Βασιλική Πύλη τάσσει τον Λουκά Νοταρά. (8) Στην είσοδο του Κεράτιου Κόλπου τάσσει τον Ενετό πλοίαρχο Γαβριήλ Τρεβιζάνο. (9) Στο 4ο μέρος του τείχους της Προποντίδας τάσσει τον Ιάκωβο Κονταρίνη. Το πυροβολικό των αμυνόμενων, ολιγάριθμο ενώ έλειπαν ο εκρηκτικές ύλες λόγω της συνεχούς χρήσης αφ’ ενός και αφ’ ετέρου λόγω του αποκλεισμού, προέκυψαν όπως ήταν φυσικό , δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό. Τη νύκτα της 18ης Απριλίου πλήθος Τούρκων πλησίασε τα τείχη, των οποίων οι κραυγές ακούονταν μέχρι τα Ασιατικά παράλια. Προηγήθηκε επί αρκετές ημέρες σφοδρός βομβαρδισμός, από τους οποίους προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε μεγάλο μέρος του τείχους, εσωτερικά και εξωτερικά και μερικοί του πύργοι στην κοιλάδα του Λύκου κατέρρευσαν. Ο Μωάμεθ έτεινε να πιστεύει, ότι μπορούσε με μια έφοδο πια, να καταλάβει την πόλη. Στην πόλη κατάθλιψη, αγωνία και πολύς πόνος επικρατούσε. Ο αυτοκράτορας θλιμμένος, πίστευε πια, ότι η γενική μάχη ήταν σχεδόν έτοιμη ν’ αρχίσει. Οι απώλειες του εχθρού σοβαρές, των αμυνομένων ουδεμία. Συλλογική και σύντονη προσπάθεια των υπερασπιστών απλού λαού και αμάχων, συνέτειναν στην πρόχειρη επισκευή των ρηγμάτων του τείχους, με άμεσο αποτέλεσμα ν’ αποτύχει η έφοδος των Τούρκων. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τους υπερασπιστές. Το πρωί της 20ης Απριλίου, μεγάλο φορτηγό πλοίο με τη συνοδεία τριών Γενουατικών, μετέφεραν εφόδια, χρήματα και στρατιώτες στους πολιορκημένους. Πλήθη, με δακρυσμένα μάτια οι πολιορκημένοι, παρακολουθούν με αγωνία την αναμενόμενη ναυμαχία. Μετά από πολλές επιθέσεις των Τούρκων και της εμπλοκής των Γενουατών και Τούρκων σε μάχη σώμα με σώμα μαχόμενοι με πέλεκεις, αρπάγες και ακόντια και μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο φωνών, γογγυσμών, αλαλαγμών, κατάρων και βλασφημιών των μωαμεθανών, κατορθώνει ο στολίσκος των Γενουατών βοηθούμενος και από τον πνέοντα νότιο άνεμο, να εισέλθει ασφαλισμένος πλέον, σωθείς από θαύμα, στο στόμιο του Κεράτιου κόλπου.

Ο κάματος των Χριστιανικών πληρωμάτων ανείπωτος, ανείπωτη όμως ήταν η χαρά και η ανακούφιση των πολιορκημένων. Η πολιορκία πέρασε από πολλές φάσεις. Οι περιγραφές των μαχών που έγιναν μεταξύ 18 και 20 τ’ Απρίλη του 1453, δίδουν ζωηρή εικόνα της μαχητικότητας και προπάντων του πείσματος, πολιορκουμένων και πολιορκητών. Αντιλαμβάνεται πλέον ο Μωάμεθ ότι, με τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία συγκεντρωμένα στο Κεράτιο κόλπο, ήταν αδύνατη η ολοκλήρωση της πολιορκίας και της τελικής εφόδου προς την πόλιν. Τότε λοιπόν επινόησε σατανικό σχέδιο, ίσως μετά από υπόδειξη Γενουατών ή Ιταλών μισθοφόρων συμβούλων. Τοποθέτησε πάνω από τον Κεράτιο κόλπο επί των λόφων του Γαλατά, ελαφρύ πυροβολικό και βομβάρδιζε τα Ελληνικά και Φράγκικα πλοία μέσα σ’ αυτόν. Υπό την κάλυψη των πυκνών πυρών μέσα σε μια νύκτα, μετέφερε 70 τούρκικα πλοία, από το Διπλοκιόνιο στο Κεράτιο κόλπο. Αυτό έγινε δυνατό με την διολίσθηση των πλοίων πάνω σε τεχνητό δρόμο, κατασκευασμένο από σανίδες, αλειμμένες με λάδι και λίπος.

Η μέθοδος αυτή λεγόταν υπερνεώλκησις, ήταν δε γνωστή στους Βυζαντινούς. Οι προασπιστές της πόλης καταλήφθηκαν από σύγχυση, αγωνία και τρόμο, αφού είδαν τον τούρκικο στόλο, μέσα στον Κεράτιο Κόλπο, να προσεγγίζει από το ανατολικό μέρος τα τείχη και περικυκλωμένο πλέον τον Ελληνικό στολίσκο. Ο Κωνσταντίνος αναγκάζεται να διαθέσει μεγάλο μέρος, από τις τόσο λίγες δυνάμεις του, για την προάσπιση της πόλης στο Ανατολικό τείχος (προς τον Κεράτιο Κόλπο). Ο Μωάμεθ βρίσκεται πλέον σε πλεονεκτική θέση από πλευράς αριθμών, έμψυχου και άψυχου υλικού και μετά την επιτυχία της τακτικής κίνησης του, να βρεθεί προ των πυλών της Κωνσταντινούπολης και περισφίγγοντας τον Ελληνικό στολίσκο εντός του Κεράτιου, εφαρμόζει το τελικό του σχέδιο. Με τηλεβόλα όπλα «πετροβόλες μηχανές», ανοίγει ρήγματα στα χερσαία τείχη και γεμίζει τις προ των τειχών τάφρους, με πέτρες και χώμα και διευκολύνει την προσπέλαση των Τούρκων. Χρησιμοποιεί έτοιμους ή πρόχειρα ανοιγμένους υπονόμους, καθώς και ξύλινους πύργους για να εισέλθει στην Πόλη. Οι προασπιστές της πόλης μάχονται μέρα και νύκτα, οι μαχητές αντιμετωπίζουν τον εχθρό και οι άμαχοι επισκευάζουν τις ζημιές ή καταπνίγουν τους Τούρκους μέσα στους υπονόμους και κατακαίγουν τους ίδιους πάνω στους ξύλινους πύργους τους. Ο Μωάμεθ θέτει σ’ εφαρμογή και το τελικό σχέδιο του. Ήδη βρισκόμαστε την παραμονή της θλιβερής εκείνης μέρας, περιέρχεται έφιππος τους στρατιώτες του μέσα σ’ ένα πανδαιμόνιο από φωνές, σάλπιγγες, σαντούρια, τύμπανα, κύμβαλα, φωταψίες, εκφωνεί εμπρηστικούς και φανατικούς λόγους και εξωθεί τους στρατιώτες να πολεμήσουν γενναία, υποσχόμενος σ’ αυτούς διαρπαγήν του πλούτου της πόλης, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών επικρατούν πολεμικός αναβρασμός, χαρά και αγαλλίαση, για την επικείμενη άλωση της πόλης. Στο στρατόπεδο των λιγοστών Ελλήνων Χριστιανών, υπερασπιστών της Πόλης, επικρατεί η κατήφεια, η κατάθλιψη, η κούραση και η έλλειψη των πάντων και ο Αυτοκράτορας , σεμνός, λιτός, στρατιώτης μαζί με τους τελευταίους προασπιστές της βασιλεύουσας, έγραφαν τον επίλογο της μεγάλης πράξης σ’ όλο της το ηθικό μεγαλείο. Από κοντά του το αρχοντολόι, ο λαός και λαμπρός πρωθυπουργός του, Λουκάς Νοταράς, πρόθυμοι όλοι τους να χύσουν το αίμα τους για την χαρά και την ελπίδα όλων των Ελλήνων και να επιτελέσουν το υπέρτατο χρέος, έναντι της Ιστορίας. Ο Γεώργιος Σχολάριος αφηγείται: «Την ημέρα, την προτεραία της αποφράδας εκείνης, πάνδημος λιτανεία οργανώθη ανά την πόλιν και τα τείχη. Της συναθροίσεως ηγούντο εν στολή οι κληρικοί με τα της θρησκείας σύμβολα».

Ηκολούθουν άρχοντες και αρχόμενοι, άνθρωποι πάσης τάξεως και παντός φύλου. Κραυγή απογνώσεως ήτο η προσευχή των, δέησις και ικεσία εκ βαθέων. Κλαυθμοί, γογγυσμοί, στεναγμοί, πόνος, λιποψυχίες και δάκρυα εχαρακτήριζον τον έκτακτον εκείνο συναγερμό. Μυριόστομος ήτο η κραυγή των ελεύθερων πολιορκημένων «Κύριε ελέησον!!!» Η απλή αυτή φράση, συνόψιζε το άλγος και την ικεσίαν του πλήθους προς το θείον, δια ν’ αποτραπεί ο φοβερός κίνδυνος». Το βράδυ της ίδιας μέρας, ο αυτοκράτορας κάλεσε στο παλάτι τους στενότερους του συνεργάτες, άρχοντες και αξιωματούχους. Οι λόγοι του, περήφανη κατακλείδα του υπερχιλιετούς ένδοξου βίου της αυτοκρατορίας. «Δια τούτο λέγω και παρακαλώ υμάς, ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά τον εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδω δε εις υμάς, την εκλαμπρότατην και περίφημον ταύτην πόλιν και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς λοιπόν γιγνώσκετε, αδελφοί, ότι δια τέσσαρα τινά οφείλομεν κοινώς πάντες, να προτιμήσωμεν τον θάνατο μάλλον ή την ζωήν, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσέβειας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως Χριστού του Κυρίου και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων». Με αυτούς και άλλους λιτούς και απέρριτους αλλά μεγαλειώδεις και προφητικούς λόγους ο αυτοκράτορας συνέχισε εκείνη την σύναξη. Η κατακλείδα του Βασιλικού λόγου ήταν γεμάτη τραγικό μεγαλείο και εχαλύβδωνε τις ψυχές των υπερασπιστών της αθάνατης πόλης. Διετράνωνε την ακράδαντη πεποίθησή του ο βασιλιάς και στρατιώτης, με τους προφητικούς του λόγους, μαργαρίτες για το έθνος, «Οφειλέται κοινώς εσμέν, ίνα προτιμήσωμεν αποθάνειν μάλλον η ζην, ότι γαρ η μνήμη και η φήμη και η ελευθερία αιώνιος γενήσεται». Μετά την δημηγορία του αυτοκράτορα, η επωδός αυτής προήλθε ομόφωνη, η ορκοδοσία όλης της σύναξης εις το παλάτι και ήτο αυτή η μυστική φωνή των υπερασπιστών όλων της πόλης «μαχητών και άμαχων, γερόντων και εφήβων, ανδρών και γυναικών». «Αποθανώμεν υπέρ της Χριστού Πίστεως και της πατρίδος ημών». Προτού επισφραγίσει με έργα, όσα είπε στη σύναξη του παλατιού της 28ης του Μάη, ο Κωνσταντίνος σαν τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, αποτέλεσε το ύστατο χρέος που αισθανόταν σαν Χριστιανός.

Κατά την τελευταία εκείνη νύκτα της μακράς και πολυκύμαντης ζωής της Αυτοκρατορίας, ετελείτο κατανυκτική θεία λειτουργία για τελευταία φορά μέσα σ’ αυτό τον ιερό χώρο, τον Ιερό ναό της του Θεού Σοφίας. Αυτοκράτορας, Πρωθυπουργός, Πατριάρχης, κλήρος και λαός με έκσταση και κατάνυξη με δάκρυα στα μάτια ψάλλουν προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον τον Ακάθιστο Ύμνο. «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια…»

Ο Αυτοκράτορας, Άνθρωπος και Μαχητής, με συντριβή καρδιάς και θλίψιν πολλήν ,προσέρχεται στην ωραίαν πύλη και γονυπετής, κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων, αφού καλός χριστιανός όπως ήτο ζήτησε συγχώρεση από τους χριστιανούς αδελφούς του. Τον Κωνσταντίνον ακολουθούν οι άρχοντες, οι συναγωνιστές του και το εκκλησίασμα. Εκείνες πραγματικά οι στιγμές ήταν οι ωραιότερες και τελευταίες, της μαρτυρικής ζωής ,του τραγικού τούτου τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Μετά τη θεία λειτουργία ο Κωνσταντίνος, μεταβαίνει στο παλάτι, για λίγο χρόνο, και αφού ζητά συγχώρεση από όλους τους παρευρισκομένους, ξεκινά για το Στρατηγείο του, παρά την πύλη του Ρωμανού. Ο Σφραντζής, χρονογράφος, μας άφησε αποτυπωμένες τις τραγικές στιγμές: «Τήδε την ώραν τις διηγήσεται τους τότε κλαυθμούς και θρήνους τους εν των παλατίω, εάν άνθρωπος ήτο ή εκ πέτρας ή εκ ξύλου ουκ αδύνατο μη θρηνήσαι». Ο Μωάμεθ με συγκεντρωμένες πλέον τις δυνάμεις κοντά στα τείχη, περιμετρικά της πόλης, ενεργεί την τελική επίθεση σε τρεις διαδοχικές φάσεις.

Οι επιτιθέμενοι επιχειρούσαν ν’ αναρριχηθούν επί τους τείχους. Εν ριπή οφθαλμού έστησαν εκατοντάδες κλιμάκων και ανήρχοντο στο τείχος μανιωδώς κατά κύματα, παρά την σθεναρή αντίσταση των πολιορκουμένων. Η κατά κύματα επίθεση του Μωάμεθ αποσκοπούσε, στην καταπόνηση των λιγοστών υπερασπιστών της πόλης και η επίθεση έβαινε χρόνο με το χρόνο πλέον λυσσώδης και με αφάνταστη αγριότητα. Στην τρίτη και τελευταία φάση ο Μωάμεθ με τις εφεδρικές και ακμαίες του δυνάμεις επιχειρεί την τελευταία φάση της επίθεσης. Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονάρδος αφηγείται στο χρονικό του «Ο ουρανός συνεσκοτάζετο (συννέφιασε) από τα βλήματα και τα βέλη των επιτιθέμενων». Στην πύλη του Ρωμανού όπου ήταν το ασθενέστερο σημείο των τειχών όπου και το Στρατηγείο του Κωνσταντίνου, έπεσε το βάρος όλο, της λυσσώδους εφόρμησης. Εκεί, αφηγούνται πολλοί χρονογράφοι, έγιναν οι πιο λυσσώδεις μάχες και οι αντίπαλοι εμάχοντμε πείσμα σώμα με σώμα. Φαίνεται όμως, ότι η τύχη βοήθησε τον Μωάμεθ, να επιτελέσει το ανοσιούργημα του. Ενώ ο Κωνσταντίνος εμάχετο στην πύλη του Ρωμανού, όπου είχε σημειωθεί μεγάλο ρήγμα στο τείχος και παράλληλα, ενώ προσπαθούσε ν’ αντικαταστήσει τον φονευθέντα πλησίον της ίδιας πύλης γενναίο μαχητή του Ιουστινιάνη και αφού ανέλαβε προσωπικά την διοίκηση των κατάκοπων, λιγοστών υπερασπιστών της πύλης, μεσολαβεί το μεγάλο και άτυχο γεγονός που άλλαξε άρδην την τύχη του αγώνα. Μικρή πύλη ανατολικά της πύλης του Ρωμανού λεγόμενη Κερκόπορτα αφέθηκε ανοικτή και αφύλακτη. Πόσες φορές άραγε, αφήσαμε τις Κερκόπορτες ανοικτές από τότε μέχρι σήμερα; Ρωμιοσύνη – Ρωμιοσύνη. Από αυτό το σημείο λοιπόν οι πολιορκητές κατά κύματα και με λυσσώδη μανία, εισέρχονται στην πόλη και φθάνουν στην κοιλάδα του Λύκου και στα νώτα του Κωνσταντίνου που υπεράσπιζε την πύλη του Ρωμανού.

Η τύχη της πόλης είχε πλέον κριθεί, οι μαχητές εξαθλιωμένοι, κατακουρασμένοι, αλλά με ψηλό το φρόνημα, μάχονται και μόνοι και μετά των λιγοστών εναπομεινάντων και πέφτει ο ένας μετά τον άλλον. Ο Κωνσταντίνος μάχεται σαν απλός στρατιώτης. Κατάκοπος αλλά αποφασισμένος κατέβηκε από το άλογο του, αφαίρεσε την αυτοκρατορική του στολή και όλα τα σύμβολα του ψηλού αξιώματός του. Διατήρησε μόνο τα ερυθρά πέδιλα (καμπάγια), με τους χρυσούς δικέφαλους αετούς, και αφού ξεγύμνωσε το σπαθί του, καλυπτόμενος προ της ασπίδας του, όρμησε στο κρισιμότερο σημείο το πλήθος των επιδρομών και ο Σφραντζής αφηγείται «Εμάχετο ο Άνθρωπος και Βασιλεύς επί ώραν πολλή, βρυχόμενος ως λέων και την ρομφαίαν (σπαθί) εσπασμένη έχων εν τη δεξιά, πολλούς των πολεμίων κατέσφαξε και το αίμα ποταμηδόν εκ των χειρών και των ποδών αυτού έρρεε». Σε τέτοια στιγμή στην ορμή της μάχης, μεγαλείου – αυτοθυσίας και υπερβάσεως από τη γήινα , έπεσεν μαχόμενος ο τελευταίος των Παλαιολόγων και μαζί του έπεσεν και η Αυτοκρατορία και ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ , κραυγή, που σε λίγες μόνον στιγμές ακούστηκε σ’ όλη την πόλιν. Την υστάτην στιγμή προ της θυσίας του, ιστορικοί καταμαρτυρούν ότι ο Παλαιολόγος ανεφώνησεν: «Ουκ εστί τις των Χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν απ’ εμού». Φράση που καταδεικνύει την αγωνία του Χριστιανού Εθνομάρτυρα να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Αγαρηνών. Οι κατακτητές αναζητούν το νεκρό σώμα του Αυτοκράτορα: «πλείστας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την Βασιλική γνωρίσωσι και ουκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη, το τεθνεός πτώμα του βασιλέως ευρόντες, ο εγνώρισαν εκ του Βασιλικών περικνημίδων ή και πεδίλων ένθα χρυσοί δικέφαλοι αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις Βασιλεύσι».

Ο χρονογράφος και φίλος του Κωνσταντίνου, Σφραντζής διηγείται: «Την Αυγήν της 29ης Μαΐου 1453 περί την 4ην πρωινή ημέρας Τρίτης, συμπληρών της ηλικίας αυτού έτη 49 μήνας 3 και ημέρας 20, έπεσεν ο ηγεμών Κωνσταντίνος ο 11ος Παλαιολόγος κατά την 55ην ημέραν της πολιορκίας της Βασιλεύουσας, ομού μετ’ αυτής». Κατά τον Σφραντζή, ο Μωάμεθ αφού αναγνώρισε την Βασιλική υπόσταση του Κωνσταντίνου, το θάρρος την τιμή και το μεγαλείον του, με προσταγή του, ετάφη το πτώμα του Βασιλέως μετά Βασιλικών τιμών, παρέλειψε όμως επιμελώς ν’ αναφέρει που ετάφη. Είναι γεγονός ότι ελλείψει σύγχρονης μαρτυρίας, η έστω παράδοσης, δεν έχει πληροφορηθεί κανένας ποτέ, που ετάφη η ήρωας Βασιληάς. Μεταγενέστερες δημιουργηθείσες παραδόσεις οφείλονται σε διηγήσεις και ευσεβείς απηχήσεις. «Ο Μαρμαρωμένος» Η φαντασία του Ελληνικού Έθνους και ο θρύλος, θέλει τον Κωνσταντίνο , Μαρμαρωμένο , όπου Άγγελος Κυρίου προτού κτυπηθεί από το σπαθί του αράπη ,τον άρπαξε και τον πήρε σε μια σπηλιά βαθιά κάτω στη γη, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει «Μαρμαρωμένος» και καρτερεί την ώρα να ’ρθεί πάλιν ο Άγγελος, να τον σηκώσει, να του δώσει και πάλι στο χέρι το σπαθί του και να μπει στην πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, να τους διώξει μέχρι την Κόκκινη Μηλιά…την Μέκκα. Είναι όμως και η λαϊκή ρήση πολύ χαρακτηριστική της παράδοσης και του πόθου των Ελλήνων «Κωνσταντίνος την έκτισε Κωνσταντίνος την έχασε Κωνσταντίνος θα την πάρει»

Η παράδοση αποκορυφώνει τους μυστικούς πόθους των Ελλήνων και διαχρονικά περισαρκώνει την Μεγάλην Ιδέα την ανασύσταση της πάλαι τότε κραταιάς Πόλης της Βασιλεύουσας και της Αυτοκρατορίας, αποκατάσταση στον θρόνο του Αυτοκράτορα και με το σκήπτρο πλέον στο χέρι και υπό την σημαία του Δικέφαλου ν’ ανακτήσει και η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία την παλαιά αίγλη και λαμπρότητα και να επιφέρει την συνένωση των όπου γης Χριστιανών. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Την 29 του Μάη του 1453, Εάλω η Πόλις. Δεν αλώθηκε όμως η Ελληνική ψυχή και η Χριστιανική πίστη. Μπορεί «να έπαψε το χερουβικόν και χαμήλωσαν τ’ άγια» και τούρκεψε η Πόλη. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Πάλι με χρόνια…με καιρούς, πάλι δική μας θάναι». Μήπως «ο Μαρμαρωμένος» δεν βγήκε από τότε από την Χρυσόπορτα, με τον δικέφαλο στα χέρια και περιέλουσε με χρυσή βροχή, τους πολεμιστές των νεωτέρων χρόνων 1821, 1912, 1922, 1940, 1955 και το 1974; Ο Παλαιολόγος είναι ένας των ευγενέστερων ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Προμαχώνας στον ωραίον αγώνα υπέρ της Βασιλεύουσας, θυσίασε ένδοξα τη ζωή του μαζί με τους συναγωνιστές του. Σε ελληνική γη, δεν έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο, αντάξιο της μεγάλης θυσίας του μάρτυρα Βασιληά.

Η ελληνική συνείδηση έπλεξε εκ λίθων τιμίων τον φωτοστέφανον του. Το Σεμνό του μαυσωλείο έχει θρονιάσει στις ψυχές των Ελλήνων, το ελληνικό φιλότιμο του ανάβει σ’ ένδειξη τιμής, μόνιμα, φωτίζοντας τις ψυχές όλων μας, αλλά υποδεικνύοντας μας ταυτόχρονα και το βαρύ εθνικό μας χρέος. Έλληνες αφυπνισθείτε και γρηγορείτε, οι καιροί για τον Ελληνισμό είναι δύσκολοι. Το Ελληνικό έθνος κραταιό ενδοξότερο και σοφότερο από αρχαιοτάτων χρόνων, υπέκυψε στο νόμο της ύλης, της ευκολίας. Η υπέρτατη προσήλωση στην θεία πίστη και την φιλοπατρία, η οποία έπαψε επί των ημερών μας να καθοδηγεί την σκέψη και το είναι μας, κατολισθαίνει τον Ελληνισμό και τον συρρικνώνει . Συνεργοί προς τούτο , μεθοδικά και ακατάπαυστα , οι ταγοί της νέας τάξης πραγμάτων για επιβολή των άνο- μων σχεδίων τους , της παγκοσμοιοποίησης, δηλαδή την απαξίωση των Χριστιανικών και Ελληνικών συμβόλων και ιδεωδών ,με τελικό στόχο την εξαφάνισή τους . Έχουμε δικαίωμα , νομιμοποιούμαστε να επιτρέψουμε τέτοιο ξεπεσμό και κατάντια? Η μοίρα έταξε το Ελληνικό έθνος πλησίον εχθρού, αδίστακτου, ύπουλου και καιροσκόπου. Αυτός λοιπόν ο καταχθόνιος και καταστροφέας του ανθρώπινου πολιτισμού καταπατεί τ’ άγια χώματα της Πόλης, της Μικράς Ασίας ,του Πόντου και της Βόρειας Κύπρου. Το 1453, το 1821, το 1922 και το 1953 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, βίασε, άρπαξε, κατάστρεψε, λεηλάτησε κάθε ιερό και όσιο μας. Ποιός στ’ αλήθεια θα ξεπλύνει αυτή την ντροπή.

Ποιός άλλος από εμάς φυσικά, την σημερινή γενιά. Βαρύ το χρέος και μεγάλη λοιπόν η ευθύνη μας. Δεν μας επιτρέπεται να υπνώττουμε να εφησυχάζουμε και να αδιαφορούμε. Έχουμε Ιερό καθήκον και εθνικό χρέος, οι απανταχού Έλληνες, να αποτινάξουμε την διχόνοια, την κατάρα αυτή, που μας κυριολεκτικά κατασπαράσσει την φυλή μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό. Ας ανατρέξουμε την ιστορία, αυτή διδάσκει, όχι μόνο για τα αίτια της υποδούλωσης και της συρρίκνωσης του έθνους, διδάσκει και για τα αίτια που λιγοστοί έλληνες με σύμπνοια, ομόνοια και καθαρούς στόχους με υπέρβαση από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα προσωπικά αποδύθηκαν σε τιτάνιους αγώνες για τα ωραία τα μεγάλα και τ’ αληθινά και μεγαλούργησαν κι εκπλήρωσαν το θείο προ τη πίστη και ιερό για την πατρίδα χρέος. Γρηγορείτε λοιπόν Έλληνες. Γρηγορείτε, μην εφησυχάζετε, εστέ έτοιμοι γιατί οι αθάνατοι, Λεωνίδας, Παλαιολόγος, Παπαφλέσας, Δαβάκης και Αυξεντίου και οι τόσοι άλλοι αθάνατοι ήρωες μας, όταν αρχίσουμε τον ωραίο αγώνα μας, θάναι προστάρηδες, εις όπου γην ,Ελληνικήν και καταπατημένην , περιλούοντας μας με Θεία και Εθνικά νάματα αλτρουϊσμού, φιλοπατρίας και αυτοθυσίας και θα μας δείχνουν σταθερά κι επίμονα, τον στόχο και σκοπό μας, εκεί, εκεί στην Πόλη, την Σμύρνη, τον Πόντο και την Κερύνεια και σ’ όλες τις σκλαβωμένες πόλεις και χωριά μας, ναι, εκεί στους ιερούς ναούς μας υπό την γαλανόλευκον και τον δικέφαλον, ηγεσία, κλήρος και λαός άδοντες «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και «Σε γνωρίζω από την όψη» θ’ αναφωνήσουμε … Αθάνατοι!!! Ζήτω το Αθάνατον των Ελλήνων Γένος Ζήτω η Ελευθερία Ρωννύμενοι υπό Χριστού την Πίστη την Αγία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (κατ’ επιλογήν) 1. Τάσος Αθ. Γριτσόπουλος, «Σχεδιάσματα», Αθήνα 1963, σελ. 175 κ. εξ. 2. Ι. Παπαδοπούλου «Η περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως Ιστορία» Λεονάρδου του Χίου, εν ΕΕΒΣ, ΙΕ΄ (1939), σ. 85 κ. εξ. 3. Ν.Β.Τωμαδάκης «Περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως (1453) «Συναγωγή κειμένων». Αθήναι 1953 (Δούκας Σφραντζής, Κριτόβουλος, Χαλκοκονδύλης). 4. G. Schlumberger: «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, η πολιορκία και άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τούρκων το 1453». Μετάφραση Σπ.Π.Λάμπρου, Αθήναι 1914. 5. Ξ.Α.Σιδερίδου, «Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, θάνατος, τάφος, σπάθη». Εν Μελέτη, 1908, σελ. 65 κ. εξ., 129 κ. εξ. πηγή

ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2012 : ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ :

ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ :

ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ : ''Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ; ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ!!!''

Με μία επιστολή, με τίτλο, «η δημοκρατία μας είναι επιλεκτική - τότε είναι άρρωστη», ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος «ξαναχτύπησε» μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας και αυτή τη φορά εξαπολύει επίθεση στα κόμματα και τους....




πολιτικούς ενώ... αλλά υπερασπίζεται τις ιδέες της Χρυσής Αυγής. Μάλιστα, επιτίθεται προσωπικά κατά του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μίμη Ανδρουλάκη, επειδή αρνήθηκε να λάβει μέρος στην ορκωμοσία, λόγω της παρουσίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ενώ προσάπτει «έλλειμμα Δημοκρατίας» στον Κ. Παπούλια, τον Α. Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο, επειδή «συμπεριφέρθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο στον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή».

Ακολουθεί η επιστολή:

«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ;
ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗ!

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
Όσα θα διαβάσετε παρακάτω δεν αποτελούν θέση υπέρ μιάς συγκεκριμένης πολιτικής παρατάξεως. 'Οποιο κόμμα κι αν ετύχαινε αυτής της υποδοχής, θα εγράφαμε ακριβώς τα ίδια! Πρός την Χρυσή Αυγή θα ελέγαμε: Οι απόψεις σας είναι μεν σεβαστές, εμείς όμως δεν τις ασπαζόμαστε! Διατυπώνοντας τις σκέψεις, που ακολουθούν, δηλώνουμε ευθέως, ότι μοναδικό μας κίνητρο είναι να αναδειχθή η παθογένεια της Δημοκρατίας, όπως την ζούμε σήμερα. Έπειτα από τις παραπάνω διευκρινήσεις ας έλθουμε στο θέμα μας

Οργή λοιπόν μας προκάλεσε η στάση του Βουλευτή κ. Μίμη Ανδρουλάκη, ο οποίος σήμερα, 17 Μαΐου 2012, αρνήθηκε να λάβει μέρος στην ορκωμοσία της Βουλής, επειδή στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου παρίσταντο οι Βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Όπως επίσης μεγάλη θλίψη μας γέμισε η παράλειψη του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια νά συμπεριλάβει στη Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών τον εκπρόσωπό της κ. Μανώλη Μιχαλάκο.

Ωσαύτως πολλή αγανάκτηση μας προκάλεσε η στάση των ΜΜΕ, άνάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται και το Κανάλι της Κρατικής -και όχι της Δημόσιας, όπως συνηθίζουν να την ονομάζουν, ναρκισσευόμενοι, οι δημοσιογράφοι της πρωϊνής ζώνης της ΝΕΤ- τα οποία κατά την προεκλογική περίοδο επιμελώς αγνόησαν το κόμμα της Χρυσής Αυγής, αλλά, όλως παραδόξως, μετά τίς εκλογές δεν έπαυσαν να προβάλλουν πάλιν καί πολλάκις στη διάρκεια της ημέρας και με υπερβάλλοντα ζήλο, το ατυχές εκείνο περιστατικό του «εγέρθητι», ασφαλώς για να τους εκθέσουν! Έτσι μεταξύ τών άλλων καταπατήθησαν και τα ανθρώπινα δικαιώματα μιάς μερίδος Ελλήνων Πολιτών.

Τέλος αυτή καθ' εαυτήν η άρνηση των εκπροσώπων των επτά Κομμάτων στο να κληθή και ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στη Σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μαρτυρεί έλλειμμα Δημοκρατίας. Ποτέ δεν περιμέναμε μια τέτοια στάση ιδιαίτερα από τούς κ.κ. Σαμαράν καί Βενιζέλον, τούς εκπροσώπους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αντιστοίχως, οι οποίοι οφείλουν να έχουν περίσσευμα καί όχι έλλειμμα Δημοκρατίας στην ψυχή τους!

Η συμπεριφορά του στελέχους της Χρυσής Αυγής με το γνωστό εκείνο και τόσο αστείο «εγέρθητι» προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ υπήρξεν όχι απλώς ακατανόητη, αλλά και απαράδεκτη! Μόνο ζημιά επέφερε στην παράταξή του. Κι εμείς προσωπικά την καταδικάζουμε απερίφραστα, καθ' όσον ο σεβασμός πρός κάποιον εμπνέεται, δεν επιβάλλεται! Αλλά ένα πολιτικό Κόμμα δέν μπορεί να κρίνεται από την συμπεριφορά ενός μέλους του. Κρίνεται από τις αρχές, τις οποίες πρεσβεύει, όπως επίσης καί από το Πρόγραμμά του. Δεν δύναμαι να κατανοήσω πως και γιατί οι ιδέες της Χρυσής Αυγής είναι ανατρεπτικές και γιατί δεν είναι το ίδιο ανατρεπτικές ή επικίνδυνες και οι ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ; Ποιοί άραγε κυριολεκτικά έκαψαν την Αθήνα στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος; Δεν ήσαν τα ανατρεπτικά στοιχεία, που εντάσσονται στις γραμμές των κομμάτων της αριστεράς; Οι οπαδοί της καποτε ονομάζονταν "αναρχοκομμουνιστές". Σήμερα άλλαξαν όνομα, όχι όμως και ιδέες! Εκεί, στήν οδό Σταδίου, στο Κατάστημα της Marfin, κάηκε και η δική μας, η Αγγελική από το Αίγιο, έγγυος εξ μηνών!

Γιατί άραγε είναι επικίνδυνοι οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής καί δεν είναι εξ ίσου επικίνδυνη και η κα Ρεπούση με τις ανατρεπτικές ιδέες και διδαχές της; Ήταν πράγματι αποτέλεσμα "συνωστισμού" η πάλαι ποτέ καταστροφή της Σμύρνης, όπως διδάσκει η κα Ρεπούση;

Στην αληθινή Δημοκρατία όλοι -ανεξαιρέτως όλοι- χωράνε! Και οι κόκκινοι και οι πράσινοι καί οι γαλάζιοι, καθώς επίσης και οι κατακόκκινοι καί οι καταπράσινοι καί οι καταγάλανοι! Όταν ο Ελληνικός Λαός εκλέγει, ασκεί το δημοκρατικό του δικαίωμα. Εκλέγει και επιλέγει τα πρόσωπα που επιθυμεί! "Σταυρώνει" ή "μαυρίζει", επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει όποιους επιθυμεί", ανεβάζει ή κατεβάζει Κυβερνήσεις και, τέλος, ψηφίζει Κόμματα, υπό τόν όρον ότι αυτά διαθέτουν το τεκμήριο της νομιμότητος! Το δικαίωμα μιάς επιλεκτικής Δημοκρατίας ουδείς το διαθέτει!

Συνεπώς ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε οι Πολιτικοί Αρχηγοί, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τα επί μέρους πρόσωπα, όπως ο κ. Μίμης Ανδρουλάκης, έχουν δικαίωμα να εφαρμόζουν μια επιλεκτική Δημοκρατία!

Όλα αυτά τα φαινόμενα καταδεικνύουν, ότι στη Χώρα μας, όπου κάποτε γεννήθηκε Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αυτό το μεγάλο δώρο της κοινωνικής ζωής, δηλ. η γνήσια Δημοκρατία σήμερα στη Ελλάδα μας είναι άρρωστη, παραμορφωμένη από στρεβλώσεις! Πως να δικαιολογήσεις π.χ. την Κυρία Παπαρρήγα, που απαγορεύει στο ΣΔΟΕ να πραγματοποιήσει οικονομικό έλεγχο στο ΚΚΕ καί στο Μέγαρο του Λαού, εκεί στον Περισσό. Πάσχει, λοιπόν, σήμερα η Δημοκρατία μας και παρακαλώ να συμφωνήσετε μαζί μου, αφού το Σύνταγμα της Ελλάδος:
1. στο άρθρο 4 διαλαμβάνει τα εξής: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου» και «Έλληνες και Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».
2. στο άρθρο 5 ορίζει τα εξής: «Έκαστος δικαιούται να αναπτύσση ελευθέρως την προσωπικότητά του και να συμμετέχη εις την κοινωνικήν, οικονομικήν και πολιτικήν ζωήν της Χώρας…»!
3. και στο άρθρο 14 θεσπίζει τα εξής: «Έκαστος δύναται να εκφράζεται και να διαδίδη προφορικώς, εγγράφως και δια του τύπου τους στοχασμους του, τηρών τους νόμους του Κράτους».
4. Άλλωστε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ορκίζεται, ότι «θα προστατεύει τα δικαιώματα και τας ελευθερίας των Ελλήνων» (άρθρο 33).

Λοιπόν, αφού ο κ. Ανδρουλάκης σήμερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χθες και τα ΜΜΕ προχθές εφάρμοσαν την επιλεκτική Δημοκρατία, απεδείχθη περίτρανα, ότι η Δημοκρατία στη Χώρα μας πάσχει! Βιώνουμε μια αρρωστημένη Δημοκρατία! Γιατί άραγε ο ψευδοδημοκράτης κ. Μίμης Ανδρουλάκης μπορεί ανεμπόδιστα να γράφει τα βιβλία του, όπως το περίφημο εκείνο «Μν » (Γυναικείο αντιμυθιστόρημα) (Καστανιώτης, 1999)» με τον επικαλυμμένο αισχρό τίτλο του, και να διαδίδει επίσης ανεμπόδιστα τις ανατρεπτικές ιδέες του;

Για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της αλλοιώσεως του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος σας παρουσιάζω παρακάτω ένα ερωτηματολόγιο, που συνέγραψε ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Κωνστ. Τομκακίδης και παρακαλώ, προκαλώντας τους, όλους τους Δημοκράτες της Πολιτικής ζωής να μας δώσουν απάντηση στα ερωτήματα αυτά. Τους προκαλώ, αντί να αναλίσκονται σε επουσιώδη ζητήματα ή στη μιζέρια της πολιτικής σκοπιμότητος, να σκεφθούν πιό ώριμα, να σκεφθούν σοβαρά για το καλό της Πατρίδος μας και να απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα. Κύριε Μίμη Ανδρουλάκη, μ΄ ακούτε; Εδώ σας θέλω να δείξετε τον ανδρισμό σας! Να καταγγείλετε τους "φίλους" μας του Διεθνούς Jet, οι οποίοι έχουν και κατακρατούν το παγκόσμιο χρήμα και με τόν τρόπο τους καταταλαιπωρούν τόν κόσμο! Κατά άλλα, ούτε η άκρα αριστερά, ούτε η άκρα Δεξιά μπορούν να βλάψουν καίρια την Ελλάδα, διότι ευτυχώς υπάρχει η μεσαία τάξη! Αλλά το Διεθνές Lobby του Διεθνούς κεφαλαίου καταστρέφει την ανθρωπότητα!

Τελικά μόνον ο Φιλάνθρωπος Θεός εφαρμόζει την Δικαιοσύνη και την Δημοκρατία, αφού "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". "Φιλότιμος γαρ ών ο Δεσπότης, δέχεται τόν έσχατον, καθάπερ και τον πρώτον, κακείνω δίδωσι, και τούτω χαρίζεται"! (Άγιος Ιω Χρυσόστομος, Κατηχητικός Λόγος). Συνεπώς μόνον όσοι αγαπούν και σέβονται τον Κύριό μας, μόνον αυτοί, είναι οι αληθινοί Δημοκράτες!».

ΠΗΓΗ: http://www.trelokouneli.gr

ΑΙΓΑΙΟ : 16 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ''ΚΑΒΟΥΚΙ΄΄ ΜΑΣ;;;;;;;;;

Μετά από πολλά χρόνια στο Αιγαίο διαπιστώνουμε μια σημαντική κινητικότητα. Ασκήσεις οι οποίες δημοσιοποιούνται με έντονο τρόπο,δηλώσεις που επισημαίνουν ότι “άλλο οικονομική κρίση κι άλλο εθνική κυριαρχία” και άλλα πολλά.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να συζητάμε καν τέτοια θέματα.Ούτε να εμφανιζόμαστε έκπληκτοι επειδή ένα κυρίαρχο κράτος κάνει αυτά που έχει δικαίωμα και οφείλει να κάνει.Συγχωρήστε μας και την συζήτηση και την έκπληξη,αλλά δεν είναι αδικαιολόγητα.Ειδικά όταν όλα αυτά συμβαίνουν τη περίοδο που τη χώρα κυβερνά μια υπηρεσιακή κυβέρνηση

Αμέσως μετά από τα Ίμια και την περίοδο της έντασης στα ελληνοτουρκικά κυριάρχησε το δόγμα της κυβέρνησης Σημίτη. Τίποτα δεν έπρεπε να εμποδίσει την “οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη” ,την επίτευξη των εθνικών στόχων της “ένταξης στην ΟΝΕ” και μετά της διεξαγωγής της “τέλειας Ολυμπιάδας”.Κι ας ήταν όλα αυτά πανάκριβα ,όπως διαπιστώνουμε τώρα που…ήρθε ο λογαριασμός!

Μ΄ αυτό το δόγμα ζήσαμε από το 1996 και μετά.Και αυτό προέβλεπε,να μην πλησιάζει Έλληνας αξιωματούχος τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που θρασύτατα η Άγκυρα “έβαψε γκρι” στο χάρτη,μ΄ εκείνη τη κρίση στα Ίμια. Προέβλεπε ότι ήταν…προκλητικό να κάνουμε ασκήσεις στο Αιγαίο (!) και μετά σιγά,σιγά έγινε επίσης προκλητικό να πετάνε τα αεροσκάφη μας πέραν του 25ου μεσημβρινού στο Αιγαίο! Ήταν άθλιοι και “εθνικιστές” -γι΄ αυτούς θα πούμε παρακάτω- όσοι τολμούσαν να θέσουν το αήτημα της “τουρκικής επιβολής τετελεσμένων” στο Αιγαίο. Κι έτσι πέρασαν κοντά 16 χρόνια! Πως περνάνε…

Για όλα αυτά αποτελεί ευχάριστη έκπληξη ότι κάνουμε τα αυτονόητα! Ότι σηκώνουμε στον αέρα την Αεροπορία μας για να δούμε πόσο γρήγορα αντανακλαστικά υπάρχουν ,ότι δοκιμάζουμε την αεράμυνά μας για να διαπιστώσουμε προβλήματα και κενά.Ότι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε βολές με EXOCET και ίσως -λέμε ίσως- να δούμε και τους S 300 εν λειτουργία.Όλα αυτά αυτονόητα μεν ,αλλά με βάση όσα προαναφέραμε αποτελούν ευχάριστες εκπλήξεις.

Πρόκειται για σύμπτωση; Είναι θέμα κάποιων προσώπων που “εκμεταλλεύονται” τις “τουρκοφοβίες” των πολιτικών μας; Ελπίζουμε να μην είναι έτσι και να πρόκειται για μια πραγματική αλλαγή στάσης. Έτσι κι αλλιώς τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τις μέχρι τώρα τουρκικές αντιδράσεις είναι ότι και η Άγκυρα μάλλον φυσιολογικές θεωρεί τέτοιου είδους κινήσεις. Οι αντιδράσεις της είναι ασήμαντες και ας προσπαθούν οι εγχώριοι επαγγελματίες “πατροδοκάπηλοι” και δήθεν “εθνικιστές” να πείσουν για το αντίθετο.

Και μια και αναφερθήκαμε σ΄ αυτούς να επισημάνουμε ότι η ζημιά που κάνουν στα εθνικά θέματα είναι τεράστια. Οι γραφικά ακραίες θέσεις τους στερούν από το μέσο και μετριοπαθή πολίτη το δικαίωμα να εκφραστεί ελεύθερα για το πως απαιτεί από τις κυβερνήσεις μας να χειρίζονται αυτά τα θέματα.Υπάρχουν πολλοί ,πάρα πολλοί πολίτες που δεν δέχτηκαν ποτέ τις “νερωμένες” απόψεις των κομμάτων μας για τα ελληνοτουρκικά και για άλλα εθνικά θέματα,αλλά ποτέ δεν τόλμησαν να τις εκφράσουν δημόσια φοβούμενοι ότι θα φανούν να συμφωνούν με …τους επαγγελματίες του είδους.

Και υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά του νομίσματος αυτή των “ακραίων διεθνιστών” που πιστεύουν ότι όλα μπορούν να λυθούν χωρίς καμία επίκληση ή προβολή ισχύος σε όποιους προσπαθούν να επιβάλουν τα θέλω τους. Γι΄ αυτούς μια σύντομη ιστορία:

Έχοντας τη τύχη να επισκεφθώ μια βάση της Σουηδική ΠΑ ,στο νότιο τμήμα της χώρας,είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι οι Σουηδοί -που δεν βράζει το αίμα τους- κάνουν κάθε μέρα αναχαιτίσεις ,κυρίως νατοϊκών-αμερικανικών αεροσκαφών τα οποία περνώντας από το νότο μπαίνουν το πολύ ένα με δύο μίλια στον εναέριο χώρο της! Κι όμως τα αναχαιτίζουν “γιατί έτσι πρέπει”,όπως μου είπαν ,προσπαθώντας να “καλύψουν” την έκπληξή μου. Βλέπετε είχα επισκεφθεί τη σουηδική βάση την εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη σχεδόν μας είχε πείσει ,ότι οι πτήσεις των Τούρκων μέχρι τη Σκύρο δεν σήμαιναν δα και τίποτα.
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
onalert.gr

ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ 2012 : ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ :

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ :

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ...........;;;;;;;;;;;;

Να δικαιώσει την Πυθία, τον Κάλχα, τον Τειρεσία και τους χιλιάδες "επιγόνους" τους, έρχεται μια πρόσφατη έρευνα σύμφωνα με την οποία, ο άνθρωπος μπορεί να δει το μέλλον, όπως διαβάζουμε στο www.ygeianews.gr Και όχι μόνο να το δει το μέλλον, αλλά και να το επηρεάσει με τις πράξεις του.

Να σημειωθεί μάλιστα πως η εν λόγω μελέτη δημοσιεύθηκε όχι σε κάποιο έντυπο χειρομαντείας αλλά στο New Scientist, ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά περιοδικά της υφηλίου.

Πιο συγκεκριμένα, αφού πρώτα πραγματοποίησε εννέα πειράματα με τη συμμετοχή άνω των 1.000 εθελοντών, ο καθηγητής ψυχολογίας Ντάριλ Μπεμ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης διαπίστωσε πως στα οχτώ από τα εννέα, οι συμμετέχοντες προέβλεψαν, χωρίς να το συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι εκείνη τη στιγμή, το μέλλον (λέξεις για τις οποίες επρόκειτο να ερωτηθούν, την θέση εικόνων κ.α.) σε βαθμό μάλιστα τέτοιο, ώστε να μη μπορούν οι επιτυχίες τους να δικαιολογηθούν ως συμπτώσεις.
Στο άκουσμα της είδησης, ένας άλλος Αμερικανός ψυχολόγος, ο Γιόακιμ Κρούγκερ, αντέδρασε χαρακτηρίζοντας «γελοίο» τον ισχυρισμό πως οι άνθρωποι διαθέτουν μαντικές ικανότητες, αλλά παραδέχθηκε πως αναφορικά τουλάχιστον με τη μεθοδολογία των παραπάνω πειραμάτων, όλα έγιναν σωστά.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
 ενδιαφέρουσα είδηση 
αλλά φοβάμαι μην το χρησιμοποιήσουν
ίσως σε καμιά περίπτωση ίδρυσης
της πανθρησκείας ή τέλος πάντων
για παρόμοιο σκοπό.........
παρατραβηγμένο ίσως αλλά........
ζούμε σε πάρα πολύ περίεργες εποχές.......
ελπίζω να προβληματίστηκα άδικα.....

ΣΥΝΑΝΑΝΤΗΣΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΕ ΠΟΥΤΙΝ

Συνάντηση που σημαίνει πολλά είχαν χθες στον καθεδρικό ναό του Σωτήρος στη Μόσχα ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, στον οποίον τον παρουσίασε ο πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος. Ο Αρχιεπίσκοπος έχει γίνει δεκτός στη Ρωσία με τιμές αρχηγού κράτους και το γεγονός ότι έσπευσε να τον συναντήσει ο ίδιος ο πρόεδρος Πούτιν, λέει πολλά...

Ο Β. Πούτιν ευχαρίστησε τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο γιατί ήλθε στη Ρωσία την ημέρα της ονομαστικής εορτής του Πατριάρχη Μόσχας, υπενθυμίζοντας ότι ακριβώς στο κήρυγμα των διαφωτιστών Κυρίλλου και Μεθοδίου βρίσκεται ο κοινός πολιτισμός Ελλάδας και Ρωσίας.

«Μια τέτοια ημέρα είναι ακόμη πιο φανερό, πόσο βαθιές είναι οι πνευματικές ρίζες, που μας ενώνουν. Είμαι βέβαιος ότι στη Ρωσία θα σας αρέσει, χαίρομαι που σας βλέπω», επεσήμανε ο Β. Πούτιν υποδεχόμενος τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος, που πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη ρωσική Εκκλησία.

Η σχετική αναφορά δημοσιεύτηκε και στην επίσημη ιστοσελίδα του Κρεμλίνου www.kremlin.ru..

Ο αρχιεπίσκοπος πέραν των άλλων και αφού αναφέρθηκε στην ονομαστική εορτή του Πατριάρχη Κυρίλλου, συνεχάρη τον Β. Πούτιν για την πρόσφατη επανεκλογή και ορκωμοσία του, επισημαίνοντας ότι αισθάνεται την ανάγκη να πει πως είναι χαρά για τον ίδιο και τη συνοδεία του «που ήρθε στην εξουσία μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα για τη Ρωσία, όπως εσείς».

Σύμφωνα με την επίσημη απομαγνητοφώνηση του Κρεμλίνου ο αρχιεπίσκοπος συνέχισε λέγοντας ότι «όπως είπατε οι λαοί μας συνδέονται με μακρά ιστορία πολλών αιώνων και οι σχέσεις αυτές χάνονται στο βάθος της ιστορίας, πριν ακόμη το χριστιανισμό στη Ρωσία, την εποχή των αποικιών από αρχαίους Έλληνες στο έδαφος της χώρας σας, όμως ακόμη περισσότερο μας ενώνει η ορθόδοξη πίστη. Θα θέλαμε ειδικά σήμερα να το υπογραμμίσω αυτό, ώστε μεταξύ των ορθοδόξων λαών μας να υπάρχουν μεγάλοι δεσμοί, γιατί ειδικά στην εποχή μας όσο ποτέ χρειάζεται η υποστήριξη του ενός προς τον άλλον, γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι και εσείς μπορείτε να μας βοηθήσετε, γι’ αυτό και ελπίζουμε στη στήριξή σας». 
Στα ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία RIA Novosti και ITAR TASS μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μία ημέρα πριν από την επίσημη επίσκεψή του στο Πατριαρχείο Μόσχας.

«Έχω επισκεφθεί τη Ρωσία και τη Μόσχα πολλές φορές αλλά αυτή η επίσκεψη είναι ιδιαίτερη γιατί πηγαίνω ως Αρχιεπίσκοπος με άλλους Σεβασμιωτάτους αδελφούς» είπε ο Αρχιεπίσκοπος στο Ρώσο δημοσιογράφο.

«Η επίσκεψη αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί όλοι αγαπάμε τη Ρωσία και οι δεσμοί μεταξύ των δύο λαών είναι δυνατοί ανά τους αιώνες. Πάμε για να επιβεβαιώσουμε αυτή τη φιλία, να ανταλλάξουμε απόψεις και να πάρουμε μερικές αποφάσεις αν είναι δυνατό για να βοηθήσουμε την επικοινωνία των δύο λαών» τόνισε.

Για το ρόλο της Εκκλησίας στην εποχή αυτής της μεγάλης κρίσης ο Αρχιεπίσκοπος είπε πως δεν είναι ο πρώτος σκοπός της Εκκλησίας να δίνει συσσίτια. «Είναι στο ρόλο της. Όμως πρώτα απ’ όλα πρέπει να φτιάξει πρόσωπα κατά το υπόδειγμα του Χριστού. Να φτιάξουμε πρότυπα ζωής και βεβαίως να βοηθήσουμε και τον άλλο, γιατί δεν μπορεί κανείς να γίνει πρότυπο Χριστού και να είναι εγωιστής και να μην κοιτά τον διπλανό του».

Για το αν η Εκκλησία πρέπει να ταχθεί υπέρ ή κατά του Μνημονίου, επειδή είναι ένα θέμα που απασχολεί το ποίμνιο είπε:

«Όλα τα προβλήματα απασχολούν την Εκκλησία αλλά με έναν δικό της τρόπο. Η κρίση αλλιώς αντιμετωπίζεται από τα πολιτικά κόμματα αλλιώς από την Εκκλησία. Δεν έχει αποστολή η Εκκλησία, αν δεν ενδιαφέρεται για το κάθε πρόσωπο, για τον κάθε άνθρωπο. Βεβαίως έχει λόγο. Αλλά λόγος που βγαίνει μέσα από την αγάπη για τον άνθρωπο. Η Εκκλησία έρχεται και δίνει το μήνυμα του προσώπου, του ανθρώπου να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπής».

Για το πώς μπορεί η Ελλάδα να βγει από την οικονομική κρίση:

«Η κρίση είναι ένα πρόβλημα ένας πόνος στη ζωή των ανθρώπων. Όμως πρέπει να δούμε τα αίτια που οδήγησαν σε αυτή την κρίση. Η κρίση προέρχεται από την εκμετάλλευση, από τον εγωισμό. Ο θεσμός διοικείται από πρόσωπα. Αν τα πρόσωπα είναι άρρωστα, θα αρρωστήσει και ο θεσμός. Επομένως η Εκκλησία και ιδιαίτερα η Ορθοδοξία πρέπει να στείλει το μήνυμα του σεβασμού στο πρόσωπο».

Για το αν πρέπει η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή:

«Ευρώ ή δραχμή, όπου και να μείνουμε, αν δεν γίνουμε άνθρωποι Χριστού το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι οικονομολόγοι λένε πως δεν πρέπει να φύγουμε από το ευρώ, πως είναι καλύτερα μέσα στο ευρώ. Εγώ προσωπικά με αυτό συντάσσομαι».

Για τον χωρισμό της Εκκλησίας με το κράτος:

«Η Ελλάδα έχει μία μεγάλη ιστορία. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε συμπορευτεί με το κράτος. Τους πόνους και των δύο πλευρών τους καταλάβαμε. Και πορευόμαστε μέχρι σήμερα άλλοτε με προβλήματα και άλλοτε όχι. Αν βρεθεί μία Πολιτεία που θα μας πει δεν σας θέλουμε δεν θα αντιδράσουμε. Εμείς θα προχωρήσουμε. Τετρακόσια χρόνια κάτω από τη σκλαβιά ζήσαμε και δεν διαλυθήκαμε. Αν αφεθούμε ελεύθεροι να αποφασίζουμε μόνοι μας, να διαχειριζόμαστε την περιουσία μόνοι μας, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε. Μάλλον το κράτος θα χάσει. Ακόμη και η μισθοδοσία του κλήρου δεν μας έχει δοθεί ως δώρο, αλλά σε αντάλλαγμα της περιουσίας. Δεν μας πιάνει πανικός ούτε φοβόμαστε, αλλά σκεπτόμαστε αυτόν τον τόπο ότι θα είναι ορφανός».

Για το αν πρέπει να γίνει Πανορθόδοξη Σύνοδος:

«Η Πανορθόδοξη Σύνοδος πρέπει να γίνει όχι όμως βιαστικά αλλά μετά από μελέτη. Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, ο οποίος ενδιαφέρεται για την ενότητα της Ορθοδοξίας, το μελετά το θέμα απ΄ όλες τις πλευρές. Τα ανθρώπινα όμως υπάρχουν παντού και πρέπει να μελετηθούν όλα με προσοχή και να αντιμετωπιστούν. Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να γίνει το συντομότερο. Όχι για να λύσει τα προβλήματα που είναι ώριμα, αλλά να δώσουμε και το μήνυμα πως οι Ορθόδοξοι είναι εδώ όλοι μαζεμένοι».

Για το αν συζήτησε με το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την επίσκεψή του στη Ρωσία:

«Όχι. Είμαστε ανεξάρτητοι, αυτοκέφαλοι. Βέβαια σεβόμαστε πάνω απ’ όλα και πρώτα απ όλα το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν επεμβαίνει στη ζωή μας, αλλά υπάρχει ο σεβασμός. Χρειάζονται οι πνευματικές σχέσεις με τις άλλες Εκκλησίες. Αν υπάρξει η δυνατότητα να συνεργαστούμε σε κοινά πράγματα».

Για τη σχέση των Ελλήνων με τους Ρώσους ο κ. Ιερώνυμος υπογράμμισε πως στην Ορθοδοξία πάντοτε είχαμε μία συναισθηματική διαφορά: «Αγαπάμε πιο πολύ τους Ρώσους πώς να το κάνουμε».

Επισήμανε, τέλος, πως μια πνευματική αλλά και κοσμική συνεργασία ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ρώσους θα είναι πολύ χρήσιμη για τους λαούς.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΠΑΤΡΑ : ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΪΚΗΣ ΠΑΤΡΑΪΚΗΣ

Δικαιώθηκε ο αγώνας των κατοίκων. Πλήθος κατοίκων που πήρε την απόφαση να πάρει την κατάσταση στα χέρια του μετά και την δολοφονία του 30χρονου Έλληνα έξω από το σπίτι του κι ύστερα από ολονύχτιες μάχες κόντρα στις δυνάμεις ασφαλείας που αντί να προστατεύουν τους κατοίκους, έγιναν ασπίδα ασφαλείας για τους λαθρομετανάστες, κατάφερε να κερδίσει το αυτονόητο για την Πάτρα και τις ζωές τους.
Λίγο μετά τις 11:00 η Αστυνομία της Πάτρας και ο ΟΛΠΑ απομάκρυνε τους λαθρομετανάστες που είχαν μετατρέψει τις παλιές εγκαταστάσεις της Πειραϊκής - Πατραϊκής σε υγειονομική βόμβα και κυρίως σε άντρο εγκληματικότητας, ενώ έχουν ενταθεί οι περιπολίες στην περιοχή, ώστε να αποκατασταθεί το αίσθημα της ασφάλειας. Η Χρυσή Αυγή στάθηκε συντεταγμένα από την πρώτη στιγμή δίπλα στους κατοίκους με αρκετά μέλη της, τα οποία ζουν στην δοκιμαζόμενη περιοχή. Ο ολονύχτιος αγώνας των κατοίκων να διώξουν τους λαθρομετανάστες από την περιοχή τους, τελικά δικαιώθηκε!
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν τρία χρόνια στο κτίριο του Εφετείου στην Ομόνοια όπου πρώτα η Χρυσή Αρχή πρωτοστάτησε στον καθαρισμό της περιοχής και μετά ανέλαβαν οι επίσημες Αρχές να ολοκληρώσουν το έργο και να σφραγίσουν το κτίριο. Οι Έλληνες Εθνικιστές θα παραμένουν πάντα δίπλα στους Έλληνες που υποφέρουν μέχρι την τελική νίκη, καθώς αυτή είναι η προτεραιότητά μας κι όχι τα κοινοβολευτικά έδρανα.

ΠΗΓΗ : ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ

ΚΩΣΤΑΣ ΗΛΙΑΚΗΣ : ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ......

"Αθάνατος ο Σμηναγός Κώστας Ηλιάκης. Φυλάει για πάντα τους ουρανούς της Ελλάδος", έγραψε στο twitter ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος σήμερα το πρωί αποτίοντας φόρο τιμής στον ήρωα πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας που έχασε την ζωή του στις 23 Μαϊου του....





2006 σε αερομαχία ελληνικών με τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη ανοικτά της Καρπάθου.

Λίγο πριν από την μία το μεσημέρι της 23ης Μαϊου του 2006, δύο ελληνικά F-16 απογειώνονταν από την βάση της Σούδας με αποστολή την αναγνώριση έξι τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών που είχαν εισβάλλει στο FIR Αθηνών και κατευθύνονταν προς την Κρήτη.

Τα τουρκικά αεροσκάφη χωρίζονταν σε δύο σχηματισμούς των τριών και κατευθύνονταν προς την περιοχή που βρίσκονταν οι συστοιχίες των αντιαεροπορικών S-300 τα οποία ήθελαν να φωτογραφήσουν. Ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης πλησίασε την μία τριάδα των τουρκικών μαχητικών για να προβεί στη διαδικασία της αναγνώρισης και εικονικής αναχαίτισης των εισβοέων. Ένα από τα δύο τουρκικά F-16 που συνόδευαν το τουρκικό RF-4 με τις φωτογραφικές μηχανές έκανε άτσαλους και επιθετικούς ελιγμούς για να παρεμποδίσει το ελληνικό μαχητικό. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, κατά τη διάρκεια της σκληρής αερομαχίας, το τουρκικό F-16 διεμβόλιζε το μαχητικό του Κώστα Ηλιάκη.

Ήταν 12.42 της 23ης Μαϊου του 2006.
Ο Τούρκος πιλότος έπεσε στη θάλασσα και διασώθηκε από παραπλέον δεξαμενόπλοιο.
Για περίπου 30 λεπτά Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυρα της σύρραξης.
Στο ΓΕΕΘΑ, στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, στην 1η Στρατιά, στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας, στο Λιμενικό Σώμα και στην ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων είχε ηχήσει κόκκινος συναγερμός.Δεκάδες ελληνικά μαχητικά απογειώθηκαν από τις βάσεις τους.

Η φρεγάτα "Λήμνος", οι κανονιοφόροι "Πολεμιστής", "Αρματωλός" και το υδρογραφικό "Πυθέας" έπλευσαν με την μεγίστη ταχύτητα προς την θαλάσσια περιοχή 21 μίλια νοτίως της Καρπάθου, κάτω από το σημείο που έγινε η αερομαχία. Στις 14.47 τουρκικό ελικόπτερο παρέλαβε τον Τούρκο πιλότο.

Οι προσπάθειες για τον εντοπισμό του αγνοούμενου Έλληνα πιλότου ήταν εντατικές. Περίπου στις έξι το απόγευμα της ίδιας μέρας, το πλήρωμα της φρεγάτας "Λήμνος" εντόπισε την κάσκα, το PL και ένα Survival Kit που έφερε ελληνικές ενδείξεις. Ο σμηναγός Ηλιάκης θεωρείται νεκρός.

Σήμερα, έξι χρόνια μετά την τραγωδία της Καρπάθου, ο υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας Φραγκούλης Φράγκος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΑ αντιπτέραρχο Τσαντηράκη βρίσκονται στην Κάρπαθο, στο πλαίσιο εκδηλώσεων τιμής και μνήμης του για τον ήρωα Κώστα Ηλιάκη, όπως έχει δημοσιεύσει ήδη το defencenet.gr. Στο νησί των Δωδεκανήσων θα βρίσκεται επίσης ο πρόεδρος της Βουλής Βύρων Πολύδωρας (η Βουλή έχει "υιοθετήσει" τα παιδιά του σμηναγού) και άλλοι πολιτικοί.

ΠΗΓΗ: http://www.trelokouneli.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ '' ΦΙΛΙΑ ''........

ΠΟΣΟΙ ΑΚΟΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΟΙ;;;;;;;;;;;;;;;

ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΕ 3 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΘΝΗ;;;;;;;;;;;